مطالعه ی اثر شرایط کاراملیزاسیون و نوع قند بر شدت قهوه ای شدن و ویژگی های احیاءکنندگی و آنتی اکسیدانی کارامل تولیدی

واکنش کاراملیزاسیون روش مناسبی برای ایجاد رنگ و آروما در مواد غذایی محسوب می گردد. از طرفی کارامل تولیدی می تواند دارای فعالیت آنتی اکسیدانی نیز باشد؛ که این مساله به pH و نوع قند مورد استفاده در واکنش بستگی دارد. به منظور بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی کارامل تولیدی از قندهای مختلف، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل نوع قند(گلوکز، فروکتوز، ساکارز و مالتوز)، pH (۴، ۷ و ۱۰) و زمان حرارت دهی(صفر، ۴۰ و ۸۰ دقیقه) بودند. غلظت محلول قندها ۴۰ % و دمای آماده سازی نمونه های کارامل °C۱۵۰ بود. شدت قهوه ای شدن، قدرت احیاءکنندگی و فعالیت آنتی اکسیدانی (درصد رادیکال گیرندگی DPPH) در تیمارها مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که کارامل تهیه شده از فروکتوز، در ۱۰=pH که در دمای °C۱۵۰ به مدت ۸۰ دقیقه حرارت دیده بود، بیشترین شدت قهوه ای شدن، قدرت احیاءکنندگی و فعالیت آنتی اکسیدانی را نسبت به سایر تیمارها داشت. به طور کلی با افزایش pH و زمان حرارت دهی در طی کاراملیزاسیون قندها، شدت قهوه ای شدن، قدرت احیاءکنندگی و فعالیت آنتی اکسیدانی افزایش یافت. نکته حائز اهمیت آن است که با افزایشpH و زمان حرارت دهی در دمای °C۱۵۰ ، شدت قهوه ای شدن، قدرت احیاءکنندگی و فعالیت آنتی اکسیدانی به این ترتیب از فروکتوز به ساکارز کاهش یافت: فروکتوز > گلوکز > مالتوز > ساکارز. نتایج حاصل نشان داد که فعالیت آنتی اکسیدانی کارامل تولیدی به pH اولیه و نوع قند بستگی دارد.

Keywords:

فعالیت آنتی اکسیدانی