بررسی خواص آنتی اکسیدانی عصاره برگ و ریشه گیاه وج (Acorus calamus L.) بر پایداری روغن سویا در شرایط نگهداری

امروزه استفاده از آنتی اکسیدان شیمیایی در حال محدود شدن است و جوامع به دنبال منابع طبیعی آنتی اکسیدانی به عنوان جایگزین این ترکیبات شیمیایی هستند. در این پژوهش خواص آنتی اکسیدانی برگ و ریشه گیاه وج از طریق اندازه گیری میزان ترکیبات فنلی و قدرت گیرندگی رادیکال های آزاد تعیین و با آنتی اکسیدان سنتزی BHT مقایسه شد. هم چنین پایداری اکسایشی روغن سویا حاوی عصاره برگ و ریشه گیاه وج از طریق اندازه گیری اندیس پراکسید و تیوباربیتوریک اسید تعیین شد. برای تهیه عصاره، پودر گیاه وج به روش خیساندن به نسبت ۱:۱۰ با حلال متانول مخلوط گردید و در همزن مغناطیسی به مدت ۴۸ ساعت دردمای محیط قرار گرفت و پس از آن توسط کاغذ صافی صاف گردید.سپس به وسیله تبخیر کننده چرخان تغلیظ و در نهایت عصاره توسط خشک کن تحت خلاء خشک گردید. سپس عصاره متانولی برگ و ریشه گیاه وج در غلظت هایppm ۱۰۰۰ و ۱۰۰،۲۰۰،۴۰۰،۶۰۰،۸۰۰ تهیه و خواص آنتی اکسیدانی آن تعیین شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت از ۱۰۰ تا ppm۱۰۰۰ قدرت گیرندگی رادیکال های آزاد و میزان ترکیبات فنلی برگ و ریشه گیاه وج افزایش یافت. این افزایش غلظت نسبت به سطح ما قبل خود و دیگر غلظت ها معنی دار بود (P<۰.۰۱). در ادامه با اندازه گیری پایداری اکسایشی مشخص شد که عصاره برگ گیاه وج در غلظت ppm۱۰۰۰ توانسته به خوبی روغن را از شرایط فساد محافظت کند و عملکرد بهتری نسبت به BHT داشته است، ولی عصاره ریشه گیاه وج، در غلظت مشابه، نتوانسته عملکرد مشابه یا حتی بهتر از BHT داشته باشد.بررسی های صورت گرفته نشان داد که عصاره برگ های گیاه وج دارای خواص آنتی اکسیدانی و میزان ترکیبات فنلی بیشتری نسبت به ریشه این گیاه بود. در نتیجه عصاره گیاه وج و خصوصا برگ های آن را می توان به عنوان منبع مناسب آنتی اکسیدانی معرفی و در صنایع غذایی و دارویی استفاده نمود.

بررسی خواص آنتی اکسیدانی عصاره برگ و ریشه گیاه وج (Acorus calamus L.) بر پایداری روغن سویا در شرایط نگهداری Keywords:

روغن سویا