بررسی تاثیر کورکومین انکپسوله در نانوذرات پلیمرزومی بر بیان ژن افلاکس پمپ MDR۱ در جدایه های کاندیدا آلبیکنس مقاوم به فلوکونازول

کورکومین، یک ترکیب طبیعی از زردچوبه است که به عنوان یک عامل ضدباکتریایی و ضدقارچی شناخته می شود. کاندیدا آلبیکنس یکی از پاتوژن های قارچی مهم با میزان کشندگی بالا در بیماران با نقص ایمنی است. شایع ترین پاتوژن فرصت طلب قارچی است که مصرف پیوسته ضد قارچ ها در درمان آن منجر به ظهور و افزایش مقاومت چند دارویی شده است. در این مطالعه اثر کورکومین محبوس شده در نانوذرات پلیمرزومی و فلوکونازول بر بیان ژن MDR۱ در جدایه های کاندیدا آلبیکنس مقاوم به دارو ارزیابی شد. در این مطالعه مقطعی توصیفی، ۵۰ نمونه بالینی از زنان با عفونت ولووواژینیت از بیمارستان الزهرا (رشت) تهیه شد. بعد از تعیین هویت جدایه ها، مقاومت به فلوکونازول به روش انتشار از دیسک و براث دایلوشن بررسی شد. شش جدایه کاندیدا آلبیکنس مقاوم به فلوکونازول، تحت تیمار با فلوکونازول به تنهایی (۱/۲MIC) (نمونه شاهد) و در ترکیب با کورکومین محبوس شده در نانوذرات (نمونه تست) قرار گرفت. بعد از ۲۴ ساعت، دو گروه سلولی جهت تخمین نرخ مرگ سلولی در محیط کشت سابوروددکستروز آگار کشت داده شد. بیان ژن MDR۱ بطور کمی به روش Q-RT-PCR در سلول های تیمار شده و تیمار نشده با کورکومین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج ما نشان داد که درمان ترکیبی فلوکونازول (۱/۲MIC) و کورکومین محبوس شده در نانوذرات(۴۰۰µg/ml) طی ۲۴ ساعت رشد قارچی را تا ۵۰% کاهش داد. در سلولهای تیمار شده با کورکومین، آنالیز Q-RT-PCR کاهش بیان ژن MDR۱ را در مقایسه با سلول های تیمار نشده با کورکومین نشان داد. به نظر می رسد کورکومین بتواند از طریق کاهش بیان ژن MDR۱ در جدایه های مقاوم به فلوکونازول، اثربخشی قلوکونازول را افزایش دهد.

Keywords:

: کاندیدا آلبیکنس , کورکومین , نانوذرات , MDR۱ , qRT-PCR