بررسی رابطه یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد شیراز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲

با توجه به تاثیر یادگیری خود تنظیمی در زندگی تحصیلی و پیشرفت تحصیلی و ارتقاء تعلیم و تربیت از طرف دیگر، در این پژوهش قصد داریم تا رابطه یادگیری خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد شیراز شهرستان را بررسی کنیم. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. به همین منظور از میان جامعه دانشجویان دو دانشکده دانشگاه آزاد شیراز (۲۷۰۰ نفر)، تعداد ۴۵۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. همچنین از میان جامعه اساتید این دو دانشکده ۱۰۰ نفر به صورت سرشماری انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری اطلاعات این پژوهش، پرسشنامه می باشد. در این تحقیق برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی استفاده شده است. روایی و پایایی پرسشنامه یادگیری خود تنظیمی به میزان ۸۹% و ۸۸% برآورد گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون ، اسپیرمن همراه با نمودار پراکنش و آزمون کلموگرف اسمیرنف و آزمون T استفاده شده است. بر اساس نتایج بدست آمده از تحلیل داده ها،فرضیه تحقیق مبنی بر وجود رابطه میان یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی تایید گردید.

Keywords:

یادگیری خود تنظیمی , پیشرفت تحصیلی , دانشجویان , دانشگاه آزاد , شیراز