تاثیر استفاده از تکنیک های گروه درمانی بر افزایش همدلی و کاهش تعارضات در کلاس های درس

این مقاله به بررسی تاثیر استفاده از تکنیک های گروه درمانی بر افزایش همدلی و کاهش تعارضات در کلاس های درس می پردازد. همدلی به عنوان توانایی درک و احساس دیدگاه ها و احساسات دیگران، نقش مهمی در بهبود روابط بین فردی و ایجاد فضای مثبت آموزشی دارد. تعارضات در کلاس درس، که می تواند ناشی از تفاوت های فرهنگی، اجتماعی، یا سوءتفاهم ها باشد، می تواند کیفیت آموزشی را کاهش دهد و جو منفی ایجاد کند. این مقاله با مرور مطالعات پیشین نشان می دهد که تکنیک های گروه درمانی می توانند به طور موثری به بهبود همدلی و کاهش تعارضات میان دانش آموزان کمک کنند.معلمان در استفاده از این تکنیک ها نقش حیاتی ایفا می کنند. آن ها با بهره گیری از مهارت های تسهیل گری و مدیریت تعارضات، می توانند فضای حمایتی و ایمنی ایجاد کنند که در آن دانش آموزان احساس امنیت و تعلق خاطر بیشتری دارند. فعالیت های گروهی هدفمند، جلسات گفت وگو و تمرینات نقش آفرینی به دانش آموزان کمک می کنند تا مهارت های اجتماعی و همدلی خود را تقویت کرده و با دیدگاه های مختلف آشنا شوند.مطالعات مختلف نشان داده اند که استفاده از تکنیک های گروه درمانی می تواند به کاهش تعارضات، بهبود روابط بین فردی، و افزایش کیفیت یادگیری منجر شود. در نتیجه، پیشنهاد می شود که تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود و آموزش و حمایت مستمر از معلمان برای استفاده از این تکنیک ها فراهم گردد. اجرای موفق تکنیک های گروه درمانی می تواند به ایجاد محیط های آموزشی فراگیرتر و موثرتر کمک کند و دانش آموزان را به سوی موفقیت های تحصیلی و اجتماعی هدایت نماید.

Keywords:

تکنیک های گروه درمانی , همدلی , کاهش تعارضات , کلاس های درس , محیط آموزشی