بررسی ارتباط بین پارامترهای عملیاتی TBM و مقادیر نشست سطحیدر پروژه توسعه جنوبی خط ۶ متروی تهران

پروژه توسعه جنوبی خط ۶ متروی تهران شامل یک خط تونل با قطر ۹.۱۹ متر و طول حدود ۶.۲ کیلومتر می باشد که در حال اجرا است. با توجه به عبور بخشی از تونل از زیر بافت مسکونی، کنترل مقادیر نشست از اهمیت بالایی برخوردار است. به منظور کنترل نشست و کاهش خطرات آسیب های احتمالی سازه ای، نشست سنجی دقیق سطحی و کنترل ویژه پارامترهای حفاری در این پروژه طرح ریزی شد. هدف از این مقاله ارائه نتایج بررسی تحلیل های انجام شده بر پایه مقادیر نشست سطحی ثبت شده در قطعه قبل از بافت مسکونی برای به کارگیری آن ها در کنترل پارامترهای ماشین بوده است. در این زمینه، پارامترهای عملکرد ماشین حفاری از گزارش های لاگ دستگاه استخراج و با نتایج نشست حداکثر سطحی بر روی محور تونل مقایسه شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که سه پارامتر فشار تزریق، فشار سینه کار، و خورند تزریق از مهمترین پارامترهای کنترل کننده نشست سطحی می باشند. در اینزمینه کنترل فشار سینه کار بر اساس نسبت آن به مقدار روباره در کنترل نشست، نقش به سزایی دارد

Keywords:

نشست سطحی , فشار سینه کار , خورند تزریق , فشار تزریق , EPB TBM