ارزیابی شاخص های توسعه پایدار گردشگری در مجموعه سیتی سنتر اصفهان

توسعه گردشگری علاوه بر مزایا و منافعی که به ارمغان میآورد با چالش هایی گوناگون نیز همراه است. صنعت گردشگری به صور ت مستقیم و غیرمستقیم ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی جامعه را درگیر می کند. بنابراین توجه به توسعه پا یدار علاوه براینکه می تواند توسعه گردشگر ی را بهبود بخشد، بر شرایط عمومی جامعه میزبان نیز اثر مثبت می گذارد. شهر اصفهان به عنوان پایتخت فرهنگی ایران مقصد گردشگران خارجی و داخلی است. با توجه به وجود آثار متعدد تاریخی و فرهنگی در این شهر اغلب مراکز تاریخی شهر مورد توجه توسعه گردشگری قرار گرفته است. این در حالی است که مراکزی مانند مجموعه سیتی سنتر در سپاهان شهر پتانسیل توسعه گردشگری با رویکردهای غیر تاریخی را فراهم کرده اند. پس می توان گفت که توسعه گردشگری پایدار در این محدوده نیازمند توجه است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی تحلیلی است. پس از مطالعه ادبیات موضوعی و شناسایی شاخص ها و زیر شاخص های توسعه گردشگری پایدار، به بررسی آنها در محدوده مورد مطالعه پرداخته شد. به منظور جمع آوری داده ها از روش مطالعه کتابخانه ای و روش های میدانی توزیع پرسشنامه و مشاهده میدانی استفاده شده است. روایی و پایایی سوالات با استفاده از آلفای کرونباخ مورد ارزیابی قرار گرفت و به منظور وزن دهی و تعیین اهمیت شاخص ها و زیر شاخص ها از تحلیل سلسله مراتبی ( AHP) استفاده شد. به منظور امتیازدهی و کمی سازی نتایج از طیف ۵ تایی لیکرت استفاده شد. نتایج نشان داد که وضعیت موجود سیتی سنتر اصفهان از نظر شاخص های گردشگری پایدار در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. عواملی مانند نقش انگیزی بازدیدکنندگان ، توسعه کسب و کارهای محلی، توجه به فعالیت خرده فروش ها، ارتباط با طبیعت و استفاده از رویکردهای مشارکتی کمترین امتیاز و عواملی مانند تنوع کاربری و خدمات ارائه شده، پیاده مداری، استفاده از جذابیت های طبیعی بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده اند.

Keywords:

توسعه گردشگری , توسعه پایدار , اصفهان