اثر تمرینات ترکیبی هوازی و مقاومتی بر سطوح فعال کننده RNA گیرنده استروئیدی بافت چربی و شاخص مقاومت به انسولین در موش های سالمند ماده

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات ترکیبی هوازی و مقاومتی بر سطوح SRA بافت چربی و شاخص مقاومت به انسولین در موش های سالمند بود. ۲۰ سر رت ماده (۲۸-۲۴ هفته، میانگین وزنی ۳۰/۱۳±۲۰/۳۷۹ گرم) انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل (۱۰ سر در هر گروه) تقسیم شدند. موش ها در گروه تجربی در هشت هفته تمرینات ترکیبی هوازی و مقاومتی، شش روز در هفته شرکت کردند. تمرینات هوازی شامل دویدن روی تردمیل در شدت کم تا متوسط (۶۰-۴۰ درصد سرعت بیشینه به دست آمده در آزمون دویدن بیشینه)، ۶۰ دقیقه در هر جلسه و بدون شیب تردمیل بود. و تمرینات مقاومتی نیز بالا رفتن از نردبان با شدتی معادل ۶۰-۴۰ درصد از نیروی به دست آمده در آزمون بار بیشینه، ۱۵ تکرار با یک دقیقه تناوب استراحت و ۴۵ دقیقه در هر جلسه تمرینی را شامل می شد. اجرای هشت هفته تمرینات ترکیبی هوازی و مقاومتی ضمن افزایش معنی دار SRA بافت چربی با کاهشی معنی دار در سطوح سرمی انسولین، گلوکز ناشتای خون، شاخص مقاومت به انسولین و وزن بدن در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل همراه بود. علاوه بر این، اجرای هشت هفته تمرینات ترکیبی هوازی و مقاومتی سبب کاهش معنی دار وزن بدن در گروه تجربی در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون گردید.چنین به نظر می رسد اجرای اجرای هشت هفته تمرینات ترکیبی هوازی و مقاومتی با وجود افزیش سطوح SRA در بهبود مقاومت به انسولین و ترکیب بدن نقش دارد.

Keywords:

فعال کننده RNA گیرنده استروئیدی (SRA) , تمرینات ترکیبی هوازی و مقاومتی , مقاومت به انسولین , سالمندی