اثر تمرین هوازی و امگا ۳ بر شاخص های آتروفی بافت قلب موش های سالمند تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب

هدف: عملکرد قلب با افزایش سن وچاقی کاهش می یابد. چاقی عامل خطر اصلی در پیشرفت بیماری های قلبی عروقی (CVDs) است. قلب پیر دچار تغییرات متعددی در سطوح مولکولی، سلولی و فیزیولوژیکی می شود که عملکرد انقباضی آن را کاهش می دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر اثر تمرین هوازی و امگا ۳ بر شاخص های آتروفی بافت قلب موش های سالمند تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب بود. روش شناسی: در این مطالعه تجربی، ۴۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزن ۲۴/۱۸±۸۲/۱۴۸) در پنج گروه رژیم غذایی نرمال (ND)، رژیم غذایی پرچرب (HFD)، رژیم غذایی پرچرب-تمرین (HFDT)، رژیم غذایی پرچرب- امگا-۳ (HFDω۳)، تمرین-رژیم غذایی پرچرب-امگا-۳ (HFDTω۳) قرار گرفتند. گروه های مکمل، طی دوره مداخله روزانه ۱ گرم امگا-۳ (به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) را به صورت خوراکی دریافت کردند. برنامه تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با شدت ۶۰-۵۰ درصد اکسیژن مصرفی (VO۲max)، پنج روز هفته به مدت هشت هفته اجرا شد. داده ها به روش تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری p<۰.۰۵ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بیان ژن FoxO۳a، MAFbx و MuRF۱ در گروه های HFDT (به ترتیب ۰۳۹/۰P=، ۰۱۶/۰p= و ۰۴۳/۰p=)، HFDω۳ (به ترتیب ۰۳۵/۰p=، ۰۴۴/۰p= ۰۳۰/۰p=) و HFDTω۳ (به ترتیب ۰۰۰۱/۰p=، ۰۰۰۱/۰p= و ۰۰۰۱/۰p=) کاهش معنی داری داشت. همچنین کاهش معنی داری در بیان FoxO۳a در گروه HFDTω۳ نسبت به HFDT (۰۴۰/۰P=) و HFDω۳ (۰۴۵/۰P=) مشاهده شد. بحث: تمرین هوازی و امگا-۳ باعث محافظت در برابر آتروفی قلبی ناشی از HFD در موش های سالمند شد، با این وجود اثر هم زمان تمرین هوازی و امگا-۳ بهتر بود.

Keywords:

فعالیت ورزشی , امگا-۳ , آتروفی , پیری و رژیم غذایی پرچرب