بررسی تاثیر فعالیت بدنی و حمام سونا بر برخی از پارامترهای قلبی عروقی در مردان جوان سالم

چکیده هدف: تاثیر سودمند ورزش بر دستگاه های مختلف بدن بر همگان آشکار است، اما اثر ورزش در محیط هایی با گرما و رطوبت زیاد بر دستگاه قلبی عروقی کاملا مشخص نیست. هدف از پژوهش حاضر بررسی تغییر برخی از فاکتورهای انعقادی و فاصله QT تصحیح شده (QTc) جوانان سالم در اثر دهیدراسیون در سونا و رهیدراسیون پس از انجام فعالیت روی چرخ کارسنج دستی بود. روش پژوهش: ۱۴ کشتی گیر فرنگی کار جوان با ۲ سال سابقه تمرین باشگاهی (میانگین وزن ۲۰/۱۰±۱۷/۷۷ کیلوگرم، سن ۵۹/۲±۱۴/۱۸سال) به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی ۳ تا ۴ درصد از وزن خود را از طریق تعریق در سونای خشک به صورت تناوب های ۱۰ دقیقهای از دست دادند. برای آب گیری مجدد نیز مقادیری آب معدنی نستله متناسب با وزن ازدست رفته در اختیار آزمودنیها قرار داده شد. پروتکل کارسنج دستی به صورت ۶ دقیقه تمرین تناوبی شدید (شامل ۸ تناوب ۱۵ ثانیهای با شدت بالا و ۳۰ ثانیه بازگشت فعال با چرخاندن چرخ طیار درحالت بدون بار) نیز در سه مرحله اجرا شد. شاخص های مربوطه در سه مرحله قبل، بعد و ۱۸ ساعت بعد از سونا انجام شد. یافته ها: مقادیر فیبرینوژن در گروه تجربی پس از آب زدایی افزایش و در اثر آب گیری مجدد کاهش معناداری داشت. PT گروه تجربی کاهش معناداری در آب گیری مجدد در مقایسه با مرحله آب زدایی و آب گیری طبیعی داشت. مقادیر QTc گروه تجربی بلافاصله پس از آب زدایی تغییر معنیداری نداشت، اما پس از ساعات آب گیری مجدد افزایش معناداری در مقایسه با مرحله آب زدایی پیدا کرد. همچنین تغییرات فیبرینوژن در مراحل آب زدایی و آب گیری مجدد، کاهشPT در مرحله آب گیری مجدد و افزایش QTc گروه تجربی در مرحله آب گیری مجدد در بین دو گروه معنیدار بود. نتیجه گیری: آب زدایی ۳ تا ۴ درصدی در اثر حمام سونا و فعالیت بدنی متعاقب آن می‎تواند منجر به بروز برخی اختلالات انعقادی و همچنین تغییرات الکتروکاردیوگرام گردد که می‎تواند تهدید کننده سلامت ورزشکار باشد. واژگان کلیدی: محیط گرم و مرطوب، آب زدایی، فاکتورهای انعقادی، تمرینات بدنی.

Keywords:

محیط گرم و مرطوب , آب زدایی , فاکتورهای انعقادی , تمرینات بدنی