اثربخشی بازتوانی شناختی رایانه محور بر افزایش توان توجه و تمرکز پایدار و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازتوانی شناختی رایانهمحور بر بهبود توجه و تمرکز پایدار و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر ۹ تا ۱۱ سال دارای آهستهگام استان کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند که از این تعداد ۴ نفر بهصورت در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از ابزارهای، آزمون توجه و تمرکز (آزمون d۲) بریکن کمپ (۲۰۰۲) و آزمون پیشرفت تحصیلی و تشخیصی شلو (۱۹۹۳) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل دیداری (رسم نمودار)، فرمول درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا استفاده شد. نتایج نشان داد، درصد بهبودی کلی برای توجه و تمرکز پایدار و پیشرفت تحصیلی به ترتیب ۵۱/۴۶ و ۹۳/۵۸ بود و این مقادیر در مرحله پیگیری به ترتیب ۰۰۵/۴۴ و ۵۰/۵۷ محاسبه شد. پیشنهاد میشود در مراکز مشاوره از این روش استفاده شود.

Keywords:

بازتوانی شناختی , پیشرفت تحصیلی , توجه و تمرکز پایدار