نقد عدالت مطلق صحابه از منظر آیات قرآن کریم

همه ی ما می دانیم که برای دستیابی به سعادت دنیوی و اخروی،راهی جز دین اسلام و عمل به دستورات این دین مبین و عقلائی،نداریم. در طی این مسیر سراسر نور و روشنایی،باید دستورات این دین را مورد مطالعه و برسی قرار دهیم که اینها مقدمه ای برای عمل به این دستورات می باشند.مسئله ی مهم و مورد توجه در اینجا این است که برای ما اهمیت دارد که این دستورات که از طریق قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام به ما می رسد، توسط چه کسانی به ما منتقل شده است؟ در حقانیت و درستی قرآن کریم که هیچ شک وشبهه ای نیست و همگان به این موضوع اعتراف دارند؛ بحث در این است که روایات اهل بیت علیهم السلام از طریق چه افرادی به ما رسیده است؟ آیا آن افراد مورد اعتماد و وثوق اهل بیت علیهم السلام بوده اند؟ آن وثاقت آنها همچنان پایدار بود یا مقطعی و گذرا بوده است؟ آیا لازم است که راوی حدیث که مصاحب و همنشین پیامبر بوده است حتما عادل باشد یا صرف اینکه با پیامبر همنشین بوده کافی است؟ این ها سوالاتی است که در این مقاله تا حد ممکن به پاسخ آنها خواهیم پرداخت.