اثربخشی آموزش شیوه های فرزندپروری مثبت بر طرح واره های ناسازگار والدین و تاکتیک های حل تعارض با نوجوانان

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شیوه های فرزندپروری مثبت بر طرح واره های ناسازگار والدین و تاکتیک های حل تعارض با نوجوانان انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل مادران و دختران محصل در دوره متوسطه اول شهر بندرعباس در سال تحصیلی ۹۷-۹۶ بود. برای نمونه گیری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای یکی از نواحی آموزش و پرورش شهر بندرعباس انتخاب و یک دبیرستان مقطع متوسطه اول در این ناحیه به صورت تصادفی انتخاب شد و ۳۰ مادر کمال طلب که بیشترین نمره را کسب کردند از این جامعه انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه کنترل و آزمایش گمارده شدند. طرح پژوهشی، طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزارهای بررسی شامل پرسشنامه بازبینی شده تاکتیک های حل تعارض اشتراوس و همکاران (۱۹۹۶) و فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره های یانگ (۱۹۹۸) بودند. مادران گروه آزمایش در ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای تحت آموزش فرزندپروری مثبت قرار گرفتند و گروه کنترل در این مدت آموزشی دریافت نکردند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۲۵ و روش تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از مقایسه نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه ها نشان داد که آموزش فرزندپروری مثبت بر اصلاح برخی طرحواره های ناسازگار اولیه مادران و افزایش استفاده از تاکتیک حل تعارض استدلال و کاهش پرخاشگری کلامی و فیزیکی موثر بوده است (۰۵/۰p<). نتایج این تحقیق تلویحات مهمی در زمینه طرح ریزی برنامه های آموزش والدین در راستای والدگری سالم در بردارد.

Keywords:

فرزندپروری مثبت , طرحواره های ناسازگار اولیه , تعامل والد- فرزند , تاکتیک های حل تعارض.