بررسی تاثیرات تنبیه و تشویق در وضعیت روحی و تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

آموزش و پرورش به عنوان یکی از اساسی ترین نهادهای جامعه، نقش بسیار مهمی در شکل گیری شخصیت و آیندهکودکان ایفا می کند. در این میان، نحوه برخورد معلمان و اولیا با دانش آموزان، تاثیر زیادی بر روند یادگیری و وضعیتروحی آن ها دارد. دو روش اصلی برخورد با دانش آموزان، تنبیه و تشویق، از دیرباز مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند وهمچنان یکی از موضوعات چالش برانگیز در زمینه تعلیم و تربیت به شمار می آیند. تنبیه و تشویق، به عنوان دو رویکردمتضاد، هر کدام تاثیرات منحصر به فردی بر رفتار، انگیزه و وضعیت روحی دانش آموزان دارند. تنبیه که به معنای اعمالمجازات برای رفتارهای ناپسند است، می تواند به کاهش رفتارهای نامطلوب منجر شود، اما ممکن است اثرات منفی نظیرکاهش اعتماد به نفس، افزایش اضطراب و ترس، و کاهش انگیزه برای یادگیری داشته باشد. از سوی دیگر، تشویق که بهمعنای تقدیر و پاداش دادن برای رفتارهای مثبت است، می تواند انگیزه درونی دانش آموزان را تقویت کرده و موجب بهبودعملکرد تحصیلی و روحی آن ها شود. با این حال، تشویق نادرست و غیرمنطقی نیز ممکن است به توقعات غیرواقعی وکاهش تلاش واقعی دانش آموزان بیانجامد. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقالهها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی تاثیرات تنبیه وتشویق در وضعیت روحی و تحصیلی دانش آموزان ابتدایی پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است کهتشویق صحیح و اصولی موجب افزایش انگیزه، اعتماد به نفس و عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی می شود، در حالیکه تنبیه نادرست می تواند به کاهش اعتماد به نفس و افزایش اضطراب منجر شود؛ بنابراین، استفاده از تشویق به جایتنبیه، همراه با رعایت اصول صحیح، تاثیرات مثبتی بر وضعیت روحی و تحصیلی دانش آموزان دارد.

Keywords:

تنبیه , تشویق , معلم , دانش آموزان , پیشرفت تحصیلی