بررسی بتن سبز حاصل از پسماندهای ساختمانی در ساخت وساز با ارزیابی چرخه حیات بتن با رویکرد توسعه پایدار

یکی از ارکان توسعه پایدار، تلاش در کاهش کاربرد منابع اولیه طبیعی و نیز بازیافت و استفاده مجدد از پسماندهای ساختمانی با کاربری های مناسب می باشد. بتن متشکل از پسماندهای ساختمانی سازگار با محیط زیست را بتن سبز گویند. در این نوع بتن، کلمه سبز به مفهوم مصرف مواد سازگار با محیط زیست در بتن است که باعث ایجاد سیستم مقاوم و پایدارتری می شود. با توجه به آثار منفی صنایع تولید بتن و ساخت وساز بر محیط زیست ازنظر انتشار گازهای گلخانه ای، مصرف انرژی و مصرف مصالح خام، جایگزینی بتن های معمولی با بتن سبز الزامی است. این پژوهش باهدف ارزیابی مقاومتی و اقتصادی بتن دوست دار محیط زیست (بتن سبز) به منظور تدوین و ارائه استراتژی های مدیریت تولید و استفاده از بتن سبز به انجام رسیده است. تولید بتن در شکل سنتی آن از نظر کاهش منابع و ردپای کربنی که در کل چرخه زندگی ایجاد می کند، تاثیر قابل توجهی بر محیط زیست دارد. در این مقاله، بتن سبز به عنوان بتن تولید شده با پسماند ساختمانی برای کاهش مصرف انرژی، بهبود آثار زیست محیطی و استفاده از منابع طبیعی تعریف شده است. یکی از مسائل مهم مرتبط با بتن سبز این است که چگونه مواد جایگزین، پسماند سیمانی و سنگ دانه ها بر خواص بتن در مقایسه با بتن از سیمان پرتلند معمولی تاثیر می گذارند. مزیت حفاظت از منابع بتن سبز با استفاده از محصول های جانبی صنعتی مانند خاکستر بادی، سرباره کوره بلند، دود سیلیس و ... به عنوان مواد چسبنده جایگزین و زباله های بازیافتی همچون پسماندهای ساختمانی و تخریب شده و سایر پسماند صنعتی به عنوان پرکننده های سنگ دانه مشهود است. با این حال، کمی کردن آثار زیست محیطی این گونه بتن ها مانند انتشار گاز دی اکسید کربن، چهره دوست دار محیط زیست در بتن سبز را نمایان می کند. ارزیابی چرخه حیات، یکی از قابل اعتمادترین ابزارها برای رسیدن به امتیاز وجود کربن در بتن سبز است. یافته های قطعی از آخرین تحقیق های موجود برای انواع مختلف بتن سبز، برای انعکاس مزیت ها و زیان های زیست محیطی ارائه شده اند. با درنظر گرفتن تمام جنبه های چرخه عمر برای بتن سبز می توان به یک رویکرد پایدارتر برای ساخت و ساز دست یافت که درنتیجه مزایای قابل توجهی برای محیط زیست و جامعه به همراه خواهد داشت.

Keywords:

بتن سبز , پسماندهای ساختمانی , توسعه پایدار , محیط زیست , چرخه عمر