اثر تنش شوری بر فلورسانس کلروفیل و عملکرد سیاهدانه

این آزمایش در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰به منظور ارزیابی اثر تنش شوری بر فلورسانس کلروفیل و عملکرد سیاهدانه در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه پیام نور به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۳ تکرار اجرا گردید. عامل اول چهار سطح شوری شامل S۰ (۰) (محلول هوگلند بعنوان شاهد)) ، S۱ (۵۰)، S۲ (۱۰۰) و S۳ (۱۵۰) میلی مول (حاصل از کلریدسدیم و کلریدکلسیم با نسبت ۲۰ به ۱، در محلول هوگلند) و عامل دوم نیز چهار ژنوتیپ سیاهدانه از تودههای محلی کاشمر، گناباد، زابل و شهرضا بودند. اندازهگیری مولفه های فلئورسانس کلروفیل بر روی جوانترین برگ کاملا باز شده (۲۰ روز بعد از گلدهی ) انجام گرفت . پارامترهای فلئورسانس کلروفیل (حداکثر عملکرد کوآنتومی فتوسیستم دو (Fv/Fm)، عملکرد کوآنتومی فتوسیستم دو (ΦPSII)، خاموشی فتوشیمیایی ((qp و مولفه خاموشی غیر فتوشیمیایی ((qN) و عملکرد دانه اندازهگیری شدند. اثر متقابل شوری و رقم بر کلیه صفات مورد بررسی معنی دار گردید. با توجه به نتایج بدست آمده توده محلی شهرضا که از نظر صفات ΦPSII، Fv/Fm، qp و عملکرد دانه در سطوح بالای شوری نسبت به سایر ارقام میانگین بالاتری داشت به عنوان رقم متحمل به شوری و توده محلی زابل که در سطوح بالای شوری پایین ترین رتبه در تمام صفات مورد بررسی بجز مولفه خاموشی غیر فتوشیمیایی (qN) را به خود اختصاص داده بود، به عنوان رقم حساس به شوری ارزیابی گردید.

Keywords:

سیاهدانه , شوری , عملکرد , فلورسانس کلروفیل