بررسی داکینگ مولکولی ترکیبات گیاه مرزنجوش با پروتئین متصل شونده به پنی سیلین شماره۲a باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 13

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MPEC02_114

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1403

Abstract:

عفونت های باکتری استافیلوکوکوس اورئوس یک نگرانی عمده برای سیستم سلامت می باشد چرا که این باکتری نسبت به آنتی بیوتیک های رایج مقاومت پیدا کرده است . یکی از عوامل اصلی مقاومت پروتئینی به نام پروتئین متصل شونده به پنی سیلین ۲a است . مطالعات پیشین نشان داده اند که عصاره گیاه مرزنجوش قادر به از بین بردن سویه های مقاوم این باکتری است . بنابر این ، هدف از مطالعه حاضر داکینگ مولکولی ترکیبات گیاه مرزنجوش با پروتئین متصل شونده به پنی سیلین ۲a بود تا ترکیبات مهاری احتمالی این پروتئین مشخص شوند. با استفاده از پایگاه های داده Lotus و NPASS ترکیبات گیاه مرزنجوش استخراج شدوبا استفاده از پایگاه داده PubChem با فرمت sdf ذخیره سازی شد. ساختار پروتئین متصل شونده به پنی سیلین ۲a از بانک اطلاعاتی PDB استخراج و با فرمت pdb ذخیره شد. سپس ، با استفاده از نرم افزار PyRx داکینگ مولکولی بین ترکیبات گیاه وجایگاه فعال آنزیم انجام شد. درنهایت ، مطالعه فارماکوکینتیک و سمیت ترکیبات منتخب با استفاده از پایگاههای داده آنلاین انجام شد. نتایج نشان داد که دو ترکیب Ursolic Acid و Sonchuside H داری بیشترین نیروی اتصال (۸/۸ کیلوکالری بر مول) با جایگاه اتصال آنزیم هدف بودند. علی رغم اینکه هر دو ترکیب در مطالعات فارماکوکینتیک خواص مناسبی داشتند در مطالعات بعدی سمیت نسبی از خود نشان دادند. در نتیجه ، علی رغم اینکه این ترکیبات گیاه مرزنجوش احتمالا خواص دارویی بر علیه پروتئین متصل شونده به پنی سیلین a۲ داشتند ولی به دلیل سمیت نسبی نمی توان آنها را به عنوان کاندیدای دارویی معرفی کرد.

Keywords:

استافیلوکوکوس اورئوس , پروتئین متصل شونده به پنی سیلین ۲a , مرزنجوش , داکینگ مولکولی

Authors

امیرعباس برزگری

استادیار، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مراغه، مراغه

میلاد زارع

کارشناس ارشد، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه مراغه، مراغه

سپیده پرویزپور

مرکز تحقیقات ریزفناوری دارویی- دانشگاه علوم پزشکی تبریز- تبریز- ایران