تحلیل نابرابری فضایی شاخص های آموزشی در استان های ایران و شناسایی عوامل کلیدی مرتبط با آن با رویکرد توسعه پایدار
Publish place: Journal of Educational Planning Studies، Vol: 8، Issue: 16
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 92
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EPSJ-8-16_003
تاریخ نمایه سازی: 3 تیر 1403
Abstract:
بهرهمندی اعضای جامعه از سطح قابل قبولی از امکانات و خدمات آموزشی، بنیان اصلی توسعه هر جامعهای را تشکیل میدهد. برقراری تعادل و توازن میان کمیت و کیفیت شاخصهای آموزشی بر اساس نیاز افراد جامعه، ضمن ایجاد عدالت در دسترسی به خدمات آموزشی و توسعه علم و دانش در سطح جامعه، صرفهجویی در تخصیص امکانات و خدمات آموزشی را به دنبال خواهد داشت. این پژوهش که با روش توصیفی تحلیلی و همبستگی انجام گرفته است، به دنبال پاسخ به این پرسش است که نحوه نابرابری فضایی شاخصهای آموزشی در استانهای ایران چگونه است و چه عواملی بر روی توزیع این شاخصها اثرگذارند؟ محدوده مورد مطالعه شامل ۳۱ استان کشور است و برای جمعآوری دادههای مورد نیاز تکیه اصلی محققان بر دادههای مرکز آمار بوده است. یافتههای پژوهش نشان داد میان استانهای کشور به لحاظ برخورداری از شاخصهای آموزشی، نابرابری وجود دارد. تا حد زیادی برخلاف انتظار، سه استان ایلام، کهگیلویه و بویراحمد و خراسان شمالی به ترتیب با ضریب ۶۳۲/۰، ۵۹۸/۰ و ۵۸۵/۰، در رتبههای اول تا سوم و استانهای قم، تهران و البرز به ترتیب با ضریب ۲۴۸/۰، ۲۵۰/۰ و ۲۵۱/۰، در پایینترین رتبهها قرار گرفتهاند. نتایج ضریب همبستگی نشان داد متغیرهای نرخ شهرنشینی، نرخ روستانشینی، درصد جمعیت هر استان از جمعیت کل کشور و مهاجرت به داخل استانها، به ترتیب با مقادیر ۵۲۲/۰-، ۵۲۰/۰، ۵۳۳/۰- و ۴۹۴/۰-، دارای رابطه معناداری با برخورداری استانهای کشور به لحاظ شاخصهای آموزشی هستند. همچنین نتایج مدل برازش شده رگرسیونی نشان داد دو متغیر درصد جمعیت هر استان از جمعیت کل کشور و درصد شهرنشینی به ترتیب با بتای ۳۹۳/۰- و ۳۷۵/۰-، توانستهاند ۵/۴۰ درصد از واریانس برخورداری استانهای کشور از شاخصهای آموزشی را تبیین نمایند. نتایج پژوهش نشان میدهد تمرکز جمعیت بهویژه جمعیت شهرنشین در استانهایی مانند قم، تهران، البرز، اصفهان و روند فزایند مهاجرت به این استانها، موجب کاهش سرانه زیرساختها و پرسنل آموزشی و در نتیجه کاهش سرانهها شده است. در راستای برقراری عدالت فضایی در استانهای کشور، توجه به متغیرهای جمعیتی و درصد شهرنشینی، از الزمات برنامهریزی توسعه پایدار شاخصهای آموزشی در کشور است.
Keywords:
Authors
کیومرث ایراندوست
دانشیار رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه کردستان
حبیب سلیمانی
استادیار رشته آموزش زبان انگلیسی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی و زبانشناسی، دانشکده زبان و ادبیات، دانشگاه کردستان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
