تعهدات و روابط بیمه گر و بیمه گذار در حوادث رانندگی

حوادث رانندگی و شیوه جبران خسارت زیان دیده گان این حوادث از مهم ترین بحث های قوانین بیمه می باشد که در روابط بین بیمه گر و بیمه گذار مطرح است و هر کدام تعهداتی در مقابل دیگری دارند .در حقوق ایران در جهت تحقق اهداف و تامین ضرورت های بیمه ای ، قانو ن بیمه اجباری مسوولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در سال ۱۳۴۷ به تصویب رسید. پس از آن و در پی کاستی های حقوقی بیمه ای قانون بیمه اجباری ۱۳۸۷ به تصویب رسید و پس از آن ، به دلیل جواب گو نبودن این قانون ، قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسوولیت مدنی دارندگان وسای نقلیه موتوری زمینی در مقابل اشخاص ثالث در سال ۱۳۹۵ به تصویب رسید. با تاکید قانون گذار بر جبران خسارت و حمایت از زیان دیدگان و هم چنین برای حفظ نظم عمومی جامعه و تضمین حقوق شهروندان در برابر این گونه حوادث حمایت بیمه گذار از بیمه گر به عنوان قطب اقتصادی کشورمورد توجه قرار گرفته بیمه گر مکلف است بدون هیچ شرط و اخذ تضمین، خسارت زیان دیده را پرداخت کند و تعهدات بیمه گذار در قرارداد بیمه، اطلاع رسانی کامل و صحیح به بیمه گر است. اما با وجود این همه حدود قانونی مصرح و شفاف تعریف شده ای در خصوص مسئولیت بیمه گر در برابر بیمه گذار وجود ندارد به طوری که، استناد به قوانین مختلف حقوقی از جمله، قانون مجازات اسلامی، قوانین بیمه، قانون نحوه رسیدگی به تخلفات رانندگی، قانون ایمنی و راه ها و ...، در مواردی حدود مسئولیت بیمه گر در جبران خسارت زیان دیدگان سوانح رانندگی را مشتبه نموده است .

Keywords:

بیمه گر , بیمه گذار , تعهدات حقوقی , سوانح رانندگی