بررسی مهارت های اجتماعی و شایستگی اجتماعی در کودکان مبتلا به اوتیسم

توسعه اجتماعی یکی از حیاتی ترین زمینه های رشد برای انسان است. نقص در مهارت های اجتماعی ممکن است بر چندین حوزه اساسی از جمله پیشرفت تحصیلی، روابط بین فردی، رفتار، سلامت روان و پیامد زندگی بزرگسالی تاثیر منفی بگذارد. افراد مبتلا به اوتیسم با کمبودهای اصلی در مهارت های اجتماعی مواجه هستند. بدون حمایت و مداخلات موثر برای افزایش مهارت های اجتماعی، کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب برای به دست آوردن شایستگی اجتماعی تلاش می کنند و ممکن است در مدرسه، خانه و محیط های اجتماعی با چالش هایی مواجه شوند. با مداخلات موثر، کودکان مبتلا به اوتیسم می توانند مهارت های اجتماعی ضروری را بیاموزند که می تواند به کاهش کسری ها و تقویت شایستگی اجتماعی کمک کند. پس از مروری کوتاه بر نظریه های مختلف توسعه اجتماعی، این مقاله در پی آن است که سازه های شایستگی اجتماعی، مهارت های اجتماعی و مهارت های انطباقی را مورد بررسی قرار دهد.

Keywords:

شایستگی اجتماعی , رشد اجتماعی , مهارت های اجتماعی , شیوه های مبتنی بر شواهد , کودکان , اوتیسم