پیامدهای بهره گیری از روش آموزش درسی تلفیقی توسط فرهنگیان مدارس ایران
Publish place: The first international conference of new horizons in education in the third millennium
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 19
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CSECO01_1489
تاریخ نمایه سازی: 3 تیر 1403
Abstract:
سطوح تلفیق ممکن است ازهمکاری دو معلم درآموزش یک موضوع مشترک دردو کلاس جداگانه شروع شود(برای مثال توسط دو معلم،یکی معلم زبان وادبیات ودیگری تاریخ وهر دو روی یک موضوع مثل حافظ یا فردوسی یا شعر،شاعر،یک محل و...) ویا به طراحی گروهی دریک مدرسه یا مجموعه ای ازمدارس درموضوع های مضمونی بینجامد،یا حتی به تهیه وتولید برنامه های میان رشته ای و تلفیقی منجرگردد. بالاترین سطح تلفیق ، مرتبط کردن کلیه ی برنامه های درسی لازم دریک پایه یاحتی یک دوره تحصیلی به صورت یک کل هماهنگ ومنسجم است.چنین برنامه ای اصطلاحا آموزش به شیوه تعاونی یا همیاری نامیده می شود.آموزشی که تمام اجراکنندگان کار آموزش بدون هیچ گونه مقاومت با مدد یکدیگر بطور منسجم ویکپارچه،همسو،هماهنگ با هدف،دارای وحدت نظر،یک روش و همگام و آگاهانه آن را تهیه وتولید واجرا وارزیابی می کنند.
Keywords:
Authors
موحده رفیعی سربیژن
کارشناسی ارشد تربیت بدنی گرایش مدیریت ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
زینب نجاتی
کارشناسی گرایش:شیمی کاربردی، دانشگاه : شهیدچمران اهواز
زیور زیورنجفی
کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه : پردیس فاطمه زهرا اهواز
هستی شاکری مهدی پور
مقطع تحصیلی:دیپلم انسانی