بررسی میزان علاقه مندی دانش اموزان دوره متوسطه دوم نسبت به درس عربی

عنوان اصلی پژوهش حاضر "بررسی میزان علاقه مندی دانش اموزان دوره متوسطه دوم نسبت به درس عربی" است.سالهاست که این درس در اموزش و پرورش تدریس می شود اما متاسفانه دانش اموزان رغبت زیادی به مطالعه ان ندارند.هدف اصلی این پژوهش در ابتدا یافتن میزان سنجش رغبت و علاقه دانش اموزان نسبت به این درس و سپس یافتن دلایل مربوط ان است.این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی،از جهت ماهیت کمی و از نظر روش پیمایشی می باشد.جامعه اماری مقاله شامل کلیه دانش اموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر کلاچای به تعداد۱۴۶ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲و در شاخه نظری شامل سه رشته علوم انسانی،علوم تجربی و ریاضی می باشند که نمونه اماری ان ۷۰ نفر بودند که تمایل به شرکت در این پژوهش را داشتند.بدنه اصلی پژوهش پرسشنامه ای با ۸سوال است که شامل ۳۵ گویه می باشد که برخی از ان ها توسط نویسنده مسئول طراحی و برخی دیگر از پرسش نامه های تدینی و همچنین حکیم زاده و همکاران انتخاب شده است.یافته های پژوهش نشان میدهد که اکثریت دانش اموزان نسبت به درس عربی بی علاقه هستند و به ترتیب مواردی همچون نامناسب بودن محتوای کتب درسی عربی،نقش معلمان،تلقی کارامد نبودن زبان عربی در جامعه و همین طور مسائل سیاسی و تاریخی بین ایرانیان و اعراب بیشترین نقش و اثر را در این بی علاقگی دارند.نتایج میگوید اوضاع درس عربی دربین فراگیران مناسب نیست و اهداف کتاب و سرفصل ها ومحتویات باید عوض بشوند.

Keywords:

کلمات کلیدی:زبان عربی , اموزش وپرورش , علاقه مندی به عربی , دانش اموزان , معلمان