روایت پژوهی درباره علت پرخاشگری کودکان، دانش آموزان و تاثیر عملکرد معلم در برابر آن
Publish place: The second international conference of sociology, social sciences and education with the approach of looking to the future
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 24
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SEDCONF02_224
تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1403
Abstract:
در مدارس عمومی خشم مفرط همراه با نقص در عملکرد تحصیلی، مشکلات رفتاری، بیگانگی با همسالان و مشکلات جسمی و روانی بوده است و به این وضعیت همچنان با موضوعات هیجانی و ذهنی در نوجوانان از قبیل لجبازی و پی اعتنایی، اختلالات رفتاری، افسردگی و اضطراب همراه بوده است. علاوه بر این، خشم و معمولا منجر به پرخاشگری در پسران و دختران در تمام سنین می شود. اگرچه تجربه خشم یا آستانه آن در دو جنس تفاوت ندارد از آنجایی که پرخاشگری و رفتار پرخاشگرانه آثار نامطلوبی در حالت درونی افراد و به پیرو آن بر روابط بین فردی می گذارد از طرفی توانایی در برقرار کردن ارتباط موثر با دیگران، باعث رشد مطلوب و شکوفایی شخصیت می شود، با پرخاشگری در پیش بینی سازگاری روانی اجتماعی نقش مهمی دارد. خودکار آمدی به عنوان عامل میانجی شناختی، در قضاوت فرد در مورد توانایی تفکر، هیجان و عمل فرد اثر می گذارد. مطالعه یک پژوهش هم بستگی است که روی دانش آموزان پسر و دختر دبستانی در سال تحصیلی ۱٬۳۹۵ - ۱٬۳۹۴ انجام شد. نمونه گیری به روش خوشه ای چند مرحله ای صورت پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایشی و گواه (مداخله آزمایش مهارت های ارتباطی) برای گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه ۶۰ دقیقه ای و یک بار در هفته اجرا گردید گفته پرسش نام های پرخاشگری باس و پری و خودکار آمدی ادراک شده موریس توسط افراد تکمیل شد. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر دو گروه پس آزمون و آزمون پیگیری یک ماه پس از اجرای پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. به منظور تجزیه و انجام داد هات از تحلیل واریانس چند متغیری در کوواریانس (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی به کاهش پرخاشگری دانش آموزان دختر و پس آزمون و پیشگیری موثر بوده است گفته نمایش درباره سیر مقیاس های پرخاشگری نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی در ابعاد خشم و عصبیت، تهاجم و پرسید و لجاجت و کینه توزی نیز موثر بوده است. بین دانش آموزان نواحی آموزش و پرورش از نظر متغیر پرخاشگری تفاوت وجود داشت . اما از نظر متغیر خود کارآمدی تفاوتی مشاهده نشد. بین پرخاشگری و خود کارآمدی ادراک شده رابطه منفی وجود داشت. بیشترین میزان پخش کلیپ در دانش آموزان مقطع ششم مشاهده شد.
Keywords:
Authors
فاطمه سعیدی ناشلیل
دانشجوی کاردانی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، واحد اروند آبادان، ایران
محمد مکوندی
مدرس گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، واحد اروند آبادان، ایران