نمود تجربه های زیسته دانش آموزان در داستان های مدرسه

هر اثر ادبی علاوه بر اینکه برآمده از قدرت هنری و ذهنی شاعر/ نویسنده است از آگاهی جمعی و طبقه اجتماعی خالق اثر هم تاثیر پذیرفته است و نشانه های مختلف جامعه و فرهنگ او را در خود دارد و با مطالعه آن می توان به رابطه فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ایدئولوژی های پیدا و پنهان اثر ادبی با جامعه پی برد. داستان های مدرسه معمولا به زبان ساده و روان نوشته می شوند و اغلب با الگوهای زندگی و مشکلات زندگی روزمره دانش آموزان در مدرسه و خانواده آنها ارتباط دارند. این داستان ها معمولا هدفشان آموزش مفاهیمی همچون دوستی، همبستگی، مقابله با مشکلات، رشد شخصیتی و مواجهه با چالش های زندگی است. داستان های مدرسه به عنوان یکی از نمایشگاه های مردم شناسی محسوب می شود که نشانه های هویتی، بومی و ... در قالب داستان بیان می شود. این پژوهش با بررسی نشانه های بومی و هویتی در داستان هایی که با محوریت موضوع مدرسه نوشته شده است در پی پاسخ به این سوال است: تجربه زیسته دانش آموزان چگونه در داستان های مدرسه نمود یافته است؟ از دید مردم شناسی چگونه می توان آنها را تحلیل کرد؟ روش تحقیق توصیفی تحلیلی است. توجه به تجربه زیسته دانش آموزان می تواند بهبود عملکرد آموزشی، ارتقای روابط معلم و دانش آموز و ایجاد فرصت های یادگیری موثر تر را در پی داسته باشد. بررسی داستان های مدرسه از دیدگاه مردم شناسی می تواند به بهبود فرآیند آموزش و پرورش، تقویت روابط اجتماعی و فرهنگ سازی مثبت در محیط مدرسه کمک کند.

Keywords:

مردم شناسی , داستان های مدرسه , تجربه های دانش آموزان.