پرورش تفکر انتقادی در مدارس با بکارگیری روش های فعال

مدرسه از دیرباز محل اصلی آموزش و پرورش بوده است. در مدارس علاوه بر آموزش و ارائه اطلاعات موردنیاز برای زندگی روزمره و آینده، به پرورش مهارت های ذهنی و یا به بیانی دیگر بهبود فرایند تفکر در ذهن یادگیرنده توجه می شود و تلاش می شود تا افراد برای زندگی آینده بر اساس مهارت های کسب شده آماده شوند.در اغلب مدارس فقط بر مهارت های خواندن، نوشتن و حساب کردن تاکید می شود؛ درحالی که این مهارت ها ذاتا دارای ارزش نیستند و در تعلیم و تربیت تهی از فضیلتند/ برای آنکه درآینده افرادی توانمند و دارای آزادی اندیشه و خلاق داشته باشیم باید آنها را از همان کودکی پرورش دهیم/ با افزایش تفکر انتقادی می توان زمینه رشد جامعه انسانی را فراهم آورد/ ، بر اثر گسترش و توسعه مدارس و نظارت ضعیف بر آنها، عاداتی نامطلوب بر مدارس حاکم شده است/ حتی گاهی بسیاری از مربیان و معلمان بر ضرورت حفظ این گونه عادات پا فشاری می کنند. ساکت نگاه داشتن شاگردان و مجبورکردن آن ها به تکرار مطالب، زمینه ی تعلیم و تربیتی را فراهم می کند که نه تنها تشویق شاگردان به فکر کردن در آن جایی نخواهد داشت، بلکه حتی گاهی در ذهن معلمان نیز این باور را تقویت خواهد کرد که فکرکردن نظم جریان آموزشی را به هم خواهد زد/ یکی از مهمترین مسائل، تجدید بنای اندیشه ها و باورهای معلم است /ارزش مدارس در تربیت انسان های فرهیخته است/ آزاد اندیشی، تفکر مستقل، روشنگری و فراهم بودن فضای عمومی آزاد برای ورود به بحث؛ از شرایط الزامی تفکرانتقادی است/ اولین و اساسی ترین مانع برای ایجاد تفکر انتقادی عامل فرهنگ است/ فرهنگ هایی که در آنها عنصر عقلانیت، خرد محوری، بررسی علمی و منطقی، روحیه نقدپذیری و حقیقت جویی برخرافه پرستی و مطالعه سطحی و شتاب زده چیرگی داشته باشد، مستعد شکوفایی تفکرانتقادی و منطقی هستند/از نظر جامعه شناسان سیاسی و فرهنگی، به دلیل پیشینه وجود حکومت های استبدادی در دوره های تاریخی گذشته دور در کشور ما، ظهور و تکوین فرهنگ خرد محور و عقلانی با موانع بسیار روبه رو بوده است

Keywords:

تفکر انتقادی , مدارس , تربیت , آموزش و پرورش