دانش آموزان توانمند، جامعه توانمند: نقش آموزش بهداشت در ارتقای سطح سلامت مدارس

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 22

This Paper With 15 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HESPCONF03_209

تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1403

Abstract:

در دهه های اخیر، نقش آموزش بهداشت در ارتقای سطح سلامت مدارس و توانمندسازی دانش آموزان به طور چشمگیری افزایش یافته است. آموزش بهداشت به عنوان یک ابزار کلیدی برای بهبود وضعیت جسمانی، روانی و اجتماعی دانش آموزان مورد توجه قرار گرفته و به عنوان یکی از مولفه های اساسی در برنامه های آموزشی بسیاری از کشورها جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. این مقاله به بررسی نقش و اهمیت آموزش بهداشت در توانمندسازی دانش آموزان و تاثیر آن بر سلامت جامعه می پردازد.از طریق آموزش بهداشت، دانش آموزان به مهارت ها و دانش لازم برای حفظ و ارتقای سلامت خود و دیگران دست می یابند. این آموزش ها شامل موضوعاتی نظیر تغذیه سالم، فعالیت های بدنی، بهداشت روان، پیشگیری از بیماری ها و اهمیت رعایت بهداشت فردی و محیطی است. با اجرای برنامه های آموزشی مناسب، دانش آموزان قادر خواهند بود تصمیمات آگاهانه تری در مورد سلامت خود بگیرند و رفتارهای بهداشتی مناسب را در زندگی روزمره خود پیاده سازی کنند.تحقیقات نشان می دهد که مدارس به عنوان محیط های اجتماعی موثر، نقش حیاتی در ترویج فرهنگ سلامت ایفا می کنند. با ایجاد یک محیط حمایتی و ارائه اطلاعات صحیح، مدارس می توانند به کاهش رفتارهای پرخطر و ارتقای سطح سلامت عمومی کمک کنند. این مقاله همچنین به بررسی چالش ها و موانع موجود در اجرای برنامه های آموزش بهداشت در مدارس پرداخته و راهکارهایی برای بهبود و ارتقای این برنامه ها ارائه می دهد. از جمله این راهکارها می توان به آموزش معلمان، تهیه منابع آموزشی مناسب و ایجاد همکاری های بین بخشی اشاره کرد.نتایج این پژوهش نشان می دهد که آموزش بهداشت نه تنها به بهبود سلامت دانش آموزان کمک می کند بلکه نقش موثری در ایجاد جامعه ای توانمند و سالم تر دارد. بنابراین، تاکید بر اهمیت آموزش بهداشت در برنامه های آموزشی و تقویت زیرساخت های مربوطه ضروری است تا بتوان از ظرفیت های بالقوه این ابزار بهره برداری کامل کرد.

Authors

سیمین محمدی سخا

کارشناسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی سیرجان استان کرمان