هنجاریابی و آسیب شناسی تربیت دینی دانش آموزان در دوره ابتدایی از دیدگاه معلمان

نظام آموزش و پرورش در درون خود با چالشهای مهمی در فرایند تربیت دانش آموزان مواجه است که سبب می گردد کارآیی آن به شدت تحت تاثیر قرار گیرد. این چالشها مانع مهمی بر سر راه تحقق اهداف تربیتی در مدارس به شمار می روند. مولفه تربیت، همزاد با انعطاف، عدم اجبار و تحمیل است، اما آموزش رسمی، سازمان یافته و دارای قالبی از پیش تعیین شده و غیر منعطف است. دین اسلام در جهت هدایت و تربیت بشر به او امکان و اجازه انتخاب داده است لذا مقوله تربیت در اسلام با جبر و اجبار و تحکم سازگاری ندارد و اگر نظام آموزش و پرورش با ابزارهای کنترلی که در اختیار دارد، بتواند به طور موقت قالبهای تربیتی خود را تحمیل کند، این شکل گیری پایدار نخواهد ماند.بنابراین در جریان آموزش دین، اولا دین به اصول عقاید و احکام تنزل می یابد، ثانیا آموزش دین منحصر به معلم دینی و قرآن می شود، ثالثا برخورد آموزشی موجب حفظی شدن یکسری از مطالب توسط دانش آموز برای کسب نمره می شود. برای آموزش و پرورش دینی کودکان و نوجوانان باید نسبتی میان خانواده به عنوان مهمترین نهاد پرورش نسل آینده و مدرسه برقرار شود که هر دو تکمیل کننده نقش یکدیگر باشند نه جایگزین نقش یکدیگر. در پژوهش حاضر به هنجاریابی و آسیب شناسی تربیت دینی دانش آموزان در دوره ابتدایی از دیدگاه معلمان پرداخته می شود.

Keywords:

آسیب شناسی , تربیت دینی , دانش آموزان , مدرسه , معلمان , والدین , دوره ابتدایی