اثر بخشی مداخلات روان درمانی مثبت گرا بر تعادل عاطفه، شخصیت پویا و کنترل خشم در دانشجویان دانشگاه آزاد خمینی شهر

هدف : هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی مداخلات روان درمانی مثبتگرا بر تعادل عاطفه، شخصیت پوی ا و کنترل خشم در دانشجویان دانشگاه آزاد خمینی شهر بوده است. روش : پژوهش از نظر هدف کاربردی میباشد و از نظر ماهیت یک پژوهش توصیفی محسوب می گردد. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی در سال ۱۴۰۱ - ۱۴۰۲ تشکیل داده بودند. نمونه انتخابی با استفاده ازروش نمونه برداری هدفمند انجام شد ۱۵ نفر در گروه آزمایش روان درمانی مثبت گرا، و ۱۵ ن فر در گرو ه کنترل قرار میگیرند. ابزار جمع آوری داده با استفاده از سه پرسشنامه تعادل عاطفه (اسپین دینر و همکاران، ۲۰۱۰ ، SPANE)، پویایی شخصیت (بایتمن و کرانت، ۱۹۹۳) و پرسش نامه خشم (اشپیلبرگر، ۱۹۹۹). بود. تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس تک متغیره و همچنین آزمون تعقیبی شیداک-بونفرونی تحلیل شد همچنین از آزمون های لون جهت بررسی برابری واریانس ها و آزمون کولموگروف – اسم یرنوف جهت بررسی نرمال بودن توزیع متغیرها استفاده شد.. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که مداخلات روان درمانی مثبت گرا بر تعادل عاطفه تاثیر مثبت و معنادار داشته است. (p<۰.۰۵).همچنین یافته ها حاکی از تاثیر مثبت و معنادار این مداخلاات بر شخصیت پویا و کنترل خشم داشته است. ( p<۰.۰۵) نتیجه گیری : با استفاده از مداخلات درمانی روان درمانی مثبت گرا میتواند هیجانات منفی مانند خشم را کنترل و تعادل عاطفه و پویایی شخصیت را در دانشجویان دانشگاه آزاد خمینی شهر بهبود بخشید.

Keywords:

تعادل عاطفه , شخصیت پویا , کنترل خشم , روان درمانی مثبت گرا