اثر فعال سازی مکانیکی بر انحلال دی اکسید منگنز در محیط اسید سولفوریک و در حضور کنسانتره سولفیدی مس

کانی دی اکسید منگنز به تنهایی در اسید سولفوریک حل نمی شود و باری انحلال در این محیط نیاز به یک عامل کاهنده دارد. اما چمانچه کالکوپیریت در محیط انحلال حضور داشته باشد، به دلیل بر هم کنش گالوانی این دو کانی و شکل گیری چرخه ی اکسایش-کاهش یون فرو و فریک، منگنز به طور موثری حل می شود. در این مقاله تاثیر عملیات فعال سازی مکانیکی مخلوط دی اکسید منگنز و کنسانتره کالکوپیریت در آسیای سیاره ای بر سرعت انحلال دی اکسید منگنز در محیط اسید سولفوریک از طریق طراحی آزمایش به روش طرح مرکب مرکزی بررسی شده است برای بررسی اثر شدت فعالسازی مکانیکی بر سرعت انحلال، عدد بدون بعد اندیس فعالسازی مکانیکی برابر با حاصل ضرب زمان آسیاکاری، سرعت گردش آسیا و نسبت شارژ معرفی و به عنون معیار مقایسه استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که با بالا رفتن مقدار اندیس فعال سازی مکانیکی، سرعت اولیه انحلال نسبت به حالت فعال نشده تا 8 برابر افزیش یافت. همچنین با تعیین رویه پاسخ، شرایط بهینه عملیات فعال سازی مکانیکی تعیین شد و با انجام آزمایش انحلال در شرایط بهینه، بازده انحلال 100% برای منگنز به دست آمد.

Keywords:

هیدرومتالورژی منگنز , انحلال پیرولوزیت , آسیاکاری پر انرژی , روش رویه ی پاسخ , بهینه سازی