بررسی تاثیر مداخله والدین بر آموزش آنلاین با توجه به نقش واسطه ای خودکنترلی دانش آموزان

آموزش آنلاین در سال های اخیر به عنوان یک روش مهم برای انتقال دانش و آموزش در سطح بالا مورد توجه قرار گرفته است. علیرغم جنبه های مثبت، آموزش با استفاده از اینترنت به کاربران بخصوص کودکان آسیب می رساند. بیشترین آسیب، ایجاد انزوای اجتماعی است که همراه با فقدان تعامل بین همسالان و معلمان باعث ترویج مهارت های ارتباطی ناکافی در افراد می شود. هدف اصلی این مطالعه، تاثیر مداخله والدین بر آموزش آنلاین با توجه به نقش واسطه ای خودکنترلی دانش آموزان است. این مطالعه یک پژوهش کاربردی با رویکرد توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری مطالعه شامل دانش آموزان پایه یک دبیرستان های شهر اردکان است که ۷۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی بدون جایگذاری انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد پارناما و همکاران است. برای تحلیل داده ها از روش کمترین مربعات خطا استفاده شد و نرم افزار PLS مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که مداخله والدین تاثیر معنی دار مثبت بر کیفیت آموزش آنلاین دارند. نقش واسطه ای خودکنترلی در تاثیر مداخله والدین در خطرات آموزشی تایید شد، اما نتایج نشان داد که خودکنترلی تاثیر مستقیم بر کیفیت آموزش آنلاین ندارد. نتایج نشان داد، مداخله گری والدین در آموزش آنلاین می تواند آسیب ها آموزش آنلاین را برای دانش آموزان کاهش دهد. تربیت سخت و سبک های فرزند پروری مستبدانه می تواند تاثیر منفی بر نوجوانان داشته باشد زیرا پیوندهای عاطفی ضعیف، شیوه های آمرانه و کنترل و نظارت شدید، آنها را مجبور میکند در پی رهایی از مقررات و قوانین انعطاف ناپذیر خانواده باشند.

Keywords:

آموزش آنلاین , دانش آموزان , خودکنترلی , مداخله والدین