مدل سازی ارتباط طرحواره های ناسازگار اولیه و ویژگی های شخصیتی با گرایش به خودکشی: با نقش میانجی گر خودکارآمدی

در پژوهش حاضر رابطه ی طرحواره های ناسازگار اولیه و ویژگی های شخصیتی با گرایش به خودکشی با میانجی گری خودکارآمدی با ۲۱۵ دانش آموز دختر دوره ی متوسطه دوم شهرستان گچساران با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای باستفاده از پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار(یانگ و همکاران، ۱۹۹۸)، ویژگی های شخصیتی (نئو، ۱۹۸۵)، خودکارآمدی(شرر و همکاران، ۱۹۸۲) وگرایش به خودکشی (مهرابی، ۱۳۸۹) موردبررسی قرارگرفت. طرح پژوهشی، همبستگی بود و بااستفاده از نرم افزار AMOS ویراست ۲۶ انجام گرفت. نتایج نشان دادند طرحواره های ناسازگار اولیه اثر منفی و معنی داری بر خودکارآمدی داشته ولی اثر آنها بر گرایش به خودکشی معنی دار نبوده و ویژگی های شخصیتی پیش بینی کننده معنی دار خودکارآمدی بوده؛ همچنین طرحواره های ناسازگار اولیه و ویژگی های شخصیتی از طریق خودکارآمدی اثرات غیرمستقیم معنی-داری بر گرایش به خودکشی داشتند و تمامی مسیرهای غیرمستقیم معنی دار شدند.

Keywords:

طرحواره های ناسازگار اولیه , ویژگی های شخصیتی , گرایش به خودکشی , خودکارآمدی