بررسی اختلال اضطراب اجتماعی (جمعیت هراسی ) از منظر تبیین و سبب شناسی و بررسی پیامد های کارکردی آن

اختلال اضطراب اجتماعی چیزی بیش از کم رویی شدید است . ویژگی اصلی اختلال اضطراب اجتماعی ترس پایدار و غیر واقع بینانه شدید، از آن دسته از موقعیت های اجتماعی است که شخص در آن ممکن است در معرض ارزیابی دقیق اشخاص نا آشنا قراربگیرد، یا فقط با آنها روبه رو شود. با اینکه این اختلال در (DSM۴) هراس اجتماعی نامیده می شود، در ( (DSM۵ اصطلاح اختلال اضطراب اجتماعی به کار می رود. زیرا مشکلاتی که ایجاد می کند در مقایسه با مشکلاتی که هراس های دیگر به وجود می آورند، بسیار فراگیرتراست و اختلال بسیار بیشتری در فعالیت های عادی ایجاد می کند(آسیب شناسی روانی ویراست سیزدهم ، شری جانسون، جرالد دیویسون ۱۳۹۱). اختلال اضطراب اجتماعی ، ترس مفرط از یک یا چند موقعیت اجتماعی است . موقعیت های اضطراب زا، معمولا شامل سخنرانی وسایرعملکردهای اجتماعی ، حضور در گروه های اجتماعی ، ملاقات با افراد جدید، خوردن درمکان عمومی ، استفاده از اماکن عمومی برای استراحت ، مخالفت کردن با دیگران و صحبت با مراجع قدرت است . افرادی که از اختلال اضطراب اجتماعی رنج می برند در مواجهه با این موقعیت ها، پیش بینی می کنند که دیگران درباره آنها قضاوت منفی خواهند نمود. این افراد می ترسند که درباره عملکرد نامناسب اجتماعی خود، مورد قضاوت منفی قرار بگیرند و یا می ترسند که مضطرب به نظر برسند.من در این مقاله قصد دارم به تحقیق و بررسی در مورد تبیین و سبب شناسی از دیدگاه های مختلف و پیامد های اختلال اضطراب اجتماعی پرداخته ودر آخر نتایج این پژوهش جمع بندی و ارائه گردد.

Keywords:

اختلال اضطراب اجتماعی , هراس اجتماعی , ترس از ارزیابی منفی , سبب شناسی , پیامد