تاثیر آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی و رضایتمندی زناشویی مادران دارای فرزند کم توان ذهنی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی و رضایتمندی زناشویی مادران دارای فرزندکم توان ذهنی شهر قائم شهر درسال (۱۴۰۲) انجام شد. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل است . جامعه موردمطالعه ۱۵۰ نفر و نمونه ای شامل ۵۰ مادر به شیوهی نمونه گیری تصادفی انتخاب وبه صورت تصادفی در گروه آزمایش وکنترل هرگروه (۲۵نفر) قرار گرفتند.آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۱۳ جلسه ی ۹۰ دقیقه ای طی ۴ هفته تحت آموزش مهارتهای مثبت اندیشی قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند.دادههای به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت . تحلیل نتایج با استفاده از آزمونT مستقل نشان داد که تفاوت بین دوگروه آزمایش وکنترل معنادار است ( ۰۰۰۱/۰.(p<نتایج به دست آمده در این تحقیق همسو با سایر تحقیقات بوده وسودمندی وتاثیر آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی و رضایتمندی زناشویی مادران دارای فرزند کم توان ذهنی را تایید می کند.

Keywords:

بهزیستی روانشناختی , رضایتمندی زناشویی , کم توان ذهنی