بررسی رابطه هوشهای چندگانه با مهارتهای گفتاری و شنیداری کودکان پیش -دبستانی با میانجگری رشداجتماعی

رشد اجتماعی فرآیندی است که از طریق آن فرد، مهارتهای ارتباطی ، هوشی و اجتماعی را کسب می کند و این اکتسابات او را قادر می سازند که با جامعه به نحوی انطباقیافته رفتار کند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوشهای چندگانه با مهارتهای گفتاری و شنیداری کودکان پیش دبستانی با میانجگری رشد اجتماعی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کودکان ۴ تا ۶ ساله مراکز پیش دبستانی منطقه دو شهر مشهد به همراه مادرانشان در سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ بود. حجم نمونه براساس جدول مورگان ۲۰۱ نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. مادران این کودکان به پرسشنامه سنجش رشد نیوشا ملایری، جعفری و عشایری (۱۳۹۶)، پرسشنامه هوشچندگانه عبدی (۱۳۸۹)، آزمون رشد اجتماعی وایلند (۱۹۵۳) پاسخ دادند. اطلاعات گردآوری شده با نرم افزار -spss۲۲ و معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد بین هوشهای چندگانه و مهارت های گفتاری و شنیداری، بین هوشهای چند گانه و رشد اجتماعی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد بین رشد اجتماعی و مهارتهای گفتاری و شنیداری رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. رشد اجتماعی ، تاثیر هوشهای چندگانه بر مهارتهای گفتاری و شنیداری را میانجیگری می کند. بنابراین باید به رشد اجتماعی کودکان خصوصا در دوران کودکی توجه گردد چون که رشد اجتماعی باعث می شود مهارتهای گفتاری و شنیداری و هوشهای چندگانه در آنها نیز رشد یابد و آنها با جامعه سازگارتر گردند.

Keywords:

هوشهای چندگانه , مهارتهای گفتاری و شنیداری , رشد اجتماعی .