اثربخشی آموزش مبانی نظریه انتخاب بر باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان در دوره ابتدایی

پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون با هدف، تعیین اثربخشی آموزش مبانی نظریه انتخاب به معلمان بر باورهای خودکارآمدی تحصیلی انجام گرفته است . جامعه آماری شامل تمام معلمانی است که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ در مقطع ابتدایی ناحیه ۴ کرج در مدارس دخترانه مشغول تدریس بودند. با روش نمونه گیری خوشه ای ۲۰ نفر از معلمان انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. از هریک از معلمان خواسته شد ۵ نفر از دانش آموزانی را که در درس ریاضی ، فارسی و علوم در نیمسال اول تحصیلی وضعیت (نیاز به تلاش و قابل قبول) کسب کردند؛ شناسایی کنند. گروه آزمایش به مدت ۴ هفته ، در ۸ جلسه تقریبا ۴۵ دقیقه ای(هر هفته دو جلسه ) به صورت مجازی مبانی نظریه انتخاب را فرا گرفت و گروه کنترل در این مدت هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. جهت جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از پرسشنامه باورهای خودکارآمدی تحصیلی زاژاکووا و همکاران (۲۰۰۵) استفاده شد. این پرسشنامه ۲۷ گویه دارد و ۴ بعد آگاهی دانش آموز از توانایی خود در انجام فعالیت های کلاسی ، فعالیت های خارج از کلاس، تعامل با دیگران در مدرسه و تعامل با دیگران در خارج از مدرسه را پوشش می دهد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ با روش آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری روی نمره های پس آزمون مولفه های باورهای خودکارآمدی تحصیلی گروه آزمایش و کنترل، با کنترل اثر پیش آزمون بین گروه آزمایش و کنترل در چهار مولفه باورهای خودکارآمدی تحصیلی تفاوت معنا داری(۰۵/۰(sig< وجود داشت . از بین مولفه های باورهای خودکارآمدی تحصیلی ، آموزش نظریه انتخاب بیشترین تاثیر را بر اطمینان به توانایی خود در انجام فعالیت های کلاسی با اندازه اثر ۹۴۷/۰ و کمترین تاثیر را بر اطمینان به توانایی خود در تعامل با دیگران در بیرون از مدرسه با اندازه اثر ۸۵۱/۰ داشت . به طورکلی آموزش مبانی نظریه انتخاب به معلمان بر باورهای خودکارامدی تحصیلی دانش آموزان با اندازه اثر ۹۹۲/۰ تاثیر گذار است .

Keywords:

نظریه انتخاب , باورهای خودکارآمدی تحصیلی , مقطع ابتدایی .