اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر رفتارخودتخریبی و هراس اجتماعی نوجوانان مضطرب شهر بابل

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر رفتارخودتخریبی و هراس اجتماعی نوجوانان مضطرب شهر بابل بود. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه نوجوانان مضطرب شهر بابل در سال ۱۴۰۲ بودند. نمونه آماری در این پژوهش شامل ۳۰ نفر نوجوانان مضطرب (۱۵ نفر برای گروه کنترل و ۱۵ نفر برای گروه آزمایش ) که به شیوه نمونه گیری در دسترس به صورت فراخوان انتخاب شدند. ابزارگرد آوری دادها پرسشنامه رفتار خود تخریبی سانسونو ویدرمن و پرسشنامه اضطراب اجتماعی لایبویتز بود.دراین پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمدهوبرای بررسی همه فرضیه ها و تعیین تاثیر مداخله بر روی گروه آزمایش و ارزیابی تفاضل نمرات دو گروه در فاصله پیش آزمون و پس آزمون از تجزیه و تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA)، استفاده شد. همچنین تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ازنرم افزار spss نسخه ۲۶ انجامشد. یافته ها ی پژوهش نشان داد که آموزش مهارت هایزندگی بر رفتارخودتخریبی و هراس اجتماعی نوجوانان مضطربتاثیرمثبت وجود دارد.

Keywords:

آموزش مهارت های زندگی , رفتارخودتخریبی , هراس اجتماعی , نوجوانان مضطرب.