اثربخشی تدریس مجازی بر سیستم آموزشی

آموزش مجازی به طور فزایده ای در سیستم آموزشی رایج شده است به ویژه با توجه به رویدادهای اخیر جهانی مانند همه گیری ۱۹-COVID این مطالعه به بررسی اثر بخشی آموزش مجازی بر سیستم آموزش ی با تمرکز بر تاثیر آن بر نتایج یادگیری دانش آموزان مشارکت و دسترسی به آموزش می پردازد. این مطالعه از یک روش بررسی ادبیات جامع برای ترکیب یافته های تحقیقاتی موجود در مورد آموزش مجازی در آموزش استفاده میکند مروری نظام مند بر مقالات گزارشها و مطالعات همتایان مرتبط با آموزش مجازی در آموزش و پرورش انجام شد برای شناسایی ادبیات مرتبط از کلمات کلیدی مانند «آموزش مجاز ی یادگیری آنلاین آموزش از راه دور و آموزش دیجیتال استفاده شد. مطالعات بر اساس ارتباط آنها با سوال تحقیق و دقت روش شناختی آنها انتخاب شدند مرور ،ادبیات چندین یافته کلیدی را در رابطه با اثر بخشی آموزش مجازی در آموزش نشان داد اولا، مشخص شده است که آموزش مجازی دسترسی به آموزش را افزایش میدهد به ویژه برای دانش آموزان در مناطق دور افتاده یا محروم ثانیا آموزش مجازی انعطاف پذیری را در برنامه های یادگیری ارائه میدهد و به دانش آموزان اجازه میدهد تا با سرعت و راحتی خود در فعالیتهای یادگیری شرکت کنند ،ثالثا آموزش مجازی با افزایش مشارکت و انگی زه دانش آموز همراه بوده است که توسط محتوای چند رسانه ای تعاملی و فعالیتهای یادگیری مشترک تسه یل میشود در پایان آموزش مجازی نوید بخش ارتقای نظام آموزشی از طریق گسترش دسترسی به آموزش ارتقای فرصتهای یادگیری انعطاف پذیر و تقویت مشارکت دانش آموزان است. با این حال چالش هایی مانند شکاف دیجیتال و نیاز به توسعه حرفه ای برای مربیان باید برای به حداکثر رساندن اثر بخشی آموزش مجازی مورد توجه قرار گیرد با استفاده موثر از آموزش مجازی و پرداختن به چالشهای مرتبط سیستم های آموزشی بهتر میتوانند نیازهای متنوع فراگیران را برآورده کنند و آنها را برای موفقیت در عصر دیجیتال آماده کنند.