تاثیر بازیهای آموزشی گروهی مبتنی بر الگوی محیط یادگیری سازنده گرا بر پرورش خلاقیت دانش آموزان

ایجاد موقعیت های یادگیری تعاملی ، از روشهای مطلوب آموزش وپرورش به شمارمی آید.پژوهشگران و دانشمندان درحوزهآموزش و پرورش، ارزشهای والای تعاملی بودن محیط های آموزشی راپیوسته مطرح و بر آن تاکیدکرده اند.این محیط ها شامل موقعیت هایی هستندکه درآنها دانش آموزان به جای اینکه گیرندگان غیرفعال اطلاعات ازمنابع آموزشی باشند، خود به طورمستقیم درفرایند یادگیری شرکت فعالانه دارند. یکی ازموقعیتهای تعاملی بین شاگرد و معلم ، بازی های آموزشی است که در بطن خود، دارای هدف آموزشی است ؛ یعنی انتقال نکته ای خاص، برجسته کردن قابلیت های ویژه با تعمیق مهارت.بازی نقش اساسی در فرآیند یادگیری در دوران کودکی دارد. از طریق بازی است که کودک خلاقیت ، خود مختاری و ظرفیت تفکر خود را ارتقا می دهد. بازی ها به شکل گیری کامل عقل کمک می کنند و باعث رشد در حوزه های اجتماعی ، عاطفی ، فرهنگی و فیزیکی می شوند. به راحتی می توان گفت که بازی فقط جنبه سرگرم کنندگی ندارد و نمی توان تاثیر بازی بر یادگیری را نادیده گرفت . کودک با بازی علاوه بر سرگرمی ، حافظه ، تمرکز و برخی ویژگی های شخصیتی را در خود پرورش می دهد. همچنین ، از طریق بازی ، کودک روابط خود را با همسالان تمرین می کند و احساسات و مهارت های خود را برای مقابله با موقعیت های مختلف تقویت می کند.

Keywords:

بازی , آموزش , معلم , یادگیری .مدرسه