بررسی نظریات و ابعاد خودتنظیمی در دانش آموزان

زیمرمن (۲۰۰۲) بین چند نوع خودتنظیمی در حیطه تحصیلی تفاوت قائل شده است که این انواع خودتنظیمی بر اساس میزان درونی شدن آنها تقسیم بندی شده است : نظم دهی بیرونی در پایین ترین سطح پیوستار درونی سازی قرار دارد در این حالت ، شخص منحصرا بر اساس وقایع بیرونی موردانتظار، دست به انجام عمل می زند یا از انجام یک رفتار بازداری می کند. نظم دهی درونفکنی شده: در این سطح ، شخص خود را با تایید یا عدم تایید خود، نظم می بخشد. دانش آموز درونفکنی کرده، تکلیف خود را انجام خواهد داد و در صورت عدم انجام آن احساس گناهخواهد کرد. بندورا در بررسی یادگیری خودتنظیمی ، دانش آموزان را به عنوان شرکت کنندهای فعال از نظر فراشناختی ، انگیزشی و رفتاری در فرایند یادگیری می داند. از نظر فراشناختی فراگیران خودتنظیم افرادی هستند که روحیه ی طراحی سازماندهی ، خودآموزی و خودارزیابی دارند. از نظر انگیزش فراگیران خودتنظیم در تمام مراحل مختلف یادگیری خود را افرادی لایق ، خودکار آمد و مستقل می یابند. از نظر رفتاری فراگیران خودتنظیم ، محیط هایی را انتخاب می کنند که یادگیری را افزایش دهد.

Keywords:

خودتنظیمی , نظریات , ابعاد , دانش آموزان