بررسی رابطه هوش هیجانی و تغییرات اعتماد بر نفس دانش آموزان

در این مقاله ، رابطه بین هوش هیجانی و تغییرات اعتماد به نفس دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است . هوش هیجانی (EQ) به توانایی فرد برای شناسایی ، درک، استفاده و مدیریت احساسات خود و دیگران اشاره دارد. این مهارتها برای موفقیت در زندگی شخصی و حرفه ای ضروری هستند. اعتماد به نفس ، که به عنوان باور به توانایی های خود تعریف می شود، می تواند تاثیر مستقیمی بر عملکرد تحصیلی و روابط اجتماعی دانش آموزان داشته باشد.مطالعه حاضر با استفاده از روشهای کمی و کیفی به بررسی این ارتباط پرداخته است . نمونه ای از دانش آموزان در مقاطع مختلف تحصیلی از طریق پرسشنامه های استاندارد شده برای سنجش هوش هیجانی و اعتماد به نفس ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که دانش آموزان با سطوح بالاتری از هوش هیجانی ، اعتماد به نفس قوی تری دارند و بالعکس . همچنین ، ارتباط معناداری بین مهارتهای هوش هیجانی خاص، مانند خودآگاهی و مدیریت احساسات، و اعتماد به نفس دانش آموزان وجود داشت .این تحقیق همچنین بر اهمیت آموزش مهارتهای هوش هیجانی در مدارس تاکید دارد. برنامه های آموزشی که بر تقویت این مهارتها متمرکز هستند، می توانند به بهبود اعتماد به نفس دانش آموزان کمک کنند و آنها را برای مواجهه با چالش های زندگی بهتر آماده سازند، تحقیقات نشان دادهاند که هوش هیجانی بالا می تواند به افزایش اعتماد به نفس کمک کند. دانش آموزانی که در شناسایی و مدیریت احساسات خود مهارت دارند، اغلب احساس کنترل بیشتری بر محیط های تحصیلی و اجتماعی خود دارند. این احساس کنترل می تواند به افزایش اعتماد به نفس منجر شود، زیرا دانش آموزان احساس می کنند که می توانند با چالش ها مقابله کنند و در موقعیت های مختلف موفق شوند.در نهایت ، این مقاله پیشنهاد می کند که مدارس باید به توسعه هوش هیجانی به عنوان بخشی از برنامه درسی خود توجه بیشتری داشته باشند تا دانش آموزان را در رسیدن به پتانسیل کامل خود یاری رسانند.

Keywords:

هوش هیجانی , اعتماد به نفس , دانش آموزان , برنامه آموزشی , مدارس