مدیریت تامین کنندگان در سازمان های خدماتی (غیر تولیدی)

یک سازمان، فارغ از این که در چه کسب وکاری فعالیت می کند، با تامینکنندگان مختلفی که در حوزه های متفاوتی فعالهستند، مواجه است؛ اما مهم است که چگونه مطمین شود که آن ها استانداردهای سازمان را برآورده میسازند.شاید به کرات برای سازمان ها و شرکت های مختلف اتفاق افتاده باشد که با تامینکنندهای شروع به همکاری نماید و بعد ازمدتی به این نتیجه برسد که انتخاب نادرستی داشته است. ممکن است تامینکنندهای قیمت پیشنهادی مناسبی ارایه کرده باشد، اما۱بعد از تحویل کالا مشخص گردد که استانداردهای کیفی پایینی را در خصوص کالای خریداری شده رعایت کرده و یا از نظر نحوهارتباط و پاسخگویی ضعیف عمل نموده است. عدم تطابق میان نیازها و عرضه یک تامین کننده، میتواند منجر به ایجاد هزینه هایاضافی، تاخیر و حتی آسیب به نام، اعتبار و برند یک سازمان شود.فعالیت خرید به عنوان یک قابلیت رقابتی، در واقع مهمترین فعالیت زنجیره تامین است. لذا با توجه به تنوع تامین کنندگان درحوزه های مختلف، لزوم ایجاد چارچوبی مدون جهت انتخاب بهینه تامین کننده اجتناب ناپذیر می باشد؛ بدیهی است که در صورترعایت استانداردهای تعریف شده، شاهد تامینبهینه و البته قابل دفاع یک کالا یا خدمت خواهیم بود.شناسایی، ارزشیابی اولیه، انتخاب و ارزیابی عملکرد تامین کنندگان به عنوان ارکان اصلی مدیریت تامین کنندگان، یک فرآیندتصمیم گیری چند معیاره است که مشتمل بر معیارهای کیفی و کمی بوده و با گسترش روز افزون مبحث برون سپاری از اهمیتمضاعفی برخوردار شده است.در این راستا به دنبال کاهش ریسک در زنجیره تامین بوده و از این طریق اهدافی چون بهبود و ارتقای سطح رضایت مشتریان وهمکاران، بهینه سازی مدیریت موجودی و کاهش هزینه ها را دنبال می کنیم.بدیهی است که در این میان نگرش به تامین کنندگان به عنوان اصلی ترین ذی نفع بیرونی حوزه مدیریت دارایی های فیزیکیدر یک سازمان خدماتی (غیرصنعتی) نیز از اهمیت و نقش انکارناپذیری برخوردار است.