بررسی روایت در شعر آی آدمها

در این پژوهش به بررسی گونه های روایی در شعر معاصر (نیما یوشیج ) پرداخته ایم . روش پژوهش به صورتکتابخانه ای و مبتنی بر سندکاوی بوده و نوع آن، توصیفی -تحلیلی است . مطالعه ی برخی از مهم ترین اشعار روایی معاصر نشان می دهد که تقریبا اغلب شاعران بزرگ و جریانساز معاصر به سرودن شعر روایی علاقه نشان داده و انواع و گونه های شعر روایی را در حوزهی محتوا و ساختار مورد توجه قرار دادهاند. یکی از شیوههای کاربرد عنصر روایت ، در قالب غزل است . غزل روایی هر درون مایه ای را اعم از اجتماعی ، تاریخی ، عاشقانه و...روایت می کند. البته غزل روایی در دورهی معاصر کاربرد کمی دارد و اغلب اشعار روایی در دوران معاصر، از نوع نیمایی و سپید هستند. مهم ترین دلیل این مقوله ، آزادی شاعر از قید و بند ردیف و قافیه در شعر نو است و شاعر از این طریق می تواند بلندترین داستانها و حکایت ها را در قالب شعری که از قید و بند قافیه و ردیف جداست ، بیان کند. در همین راستا، چنان که در پژوهش حاضر مشاهده شد، مهم ترین و مشهورترین گونه های روایی در دورهی معاصر، از نوع شعر نیمایی و سپید بوده است و شاعر با استفاده از قدرت و مهارت داستان-پردازی خود، زیباترین گونه های ساختاری و محتوایی شعر روایی را به جامعه ی ادبی عرضه کرده است . شاعری همچون یوشیج به عنوان شاعری جریانساز در دورهی خود مطرح بوده است .

Keywords:

شعر روایی , ادبیات معاصر , نیما یوشیج , آی آدمها