بررسی رابطه کارگروهی و تاثیر آن بر رشد اجتماعی در دانش آموزان

انسان موجودی اجتماعی است که از همان لحظه ی تولد، فرایند اجتماعی شدن را آغاز میکند و آن را پرورش میدهد. امروزه رشد شخصیت همه جانبه ی فرد یکی از اهداف اساسی و اولیه ی نظامهای است آموزشی شده است و یکی از جنبه های وجودی و شخصیت انسان، رشد اجتماعی ؛ چرا که شخص بدون این رشد و داشتن مهارتهای آن نمی تواند به درستی با اطرافیان خود به تعامل بپردازد. رشد اجتماعی افراد از نقطه نظر این که انسان موجودی اجتماعی است و در جامعه زندگی می کند دارای اهمیت فراوانی است. بی شک افرادی که در زندگی روزمره خویش در اجتماع سازگاری بیشتری با اطرافیان داشته اند، همواره افرادی موفق بوده اند و روز به روز بر گستره موفقیت آنان افزوده می گردد. چرا که انسان در تعامل با دیگران و زندگی اجتماعی است که می تواند مراحل کمال را طی کند و به موفقیت هایی دست یابد .روشن است که دانش آموزان امروز ما، پدران و مادران فردای جامعه ما هستند. بالطبع اگر همین دانش آموزان امروز از تمامی جوانب رشد به خصوص رشد اجتماعی دچار نقصهایی باشند در شخصیت اجتماعی شان مشکلات جبران ناپذیری وارد خواهد آمد. همچنین در خانواده، مدرسه و دوران تحصیل است که فرآیند اجتماعی شدن نوجوانان و جوانان ما شکل می گیرد. یکی از عوامل موثر بر رشد مهارت های اجتماعی کارگروهی و تیمی است. هنگامی که بچه ها در قالب یک گروه در کنار یکدیگر قرار می گیرند و هدفی مشترک را دنبال می کنند، مجبور خواهند شد برای انجام مسئولیت محول شده به گروه با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، حرف بزنند، به نظرات دیگران گوش بسپارند و نظرات خود را بیان کنند و از همه مهم تر مجبور خواهند شد تا خجالتی بودن را فراموش کنند. کار گروهی به بچه هایی که در یک کلاس هستند، اما ارتباط چندانی با یکدیگر ندارند، امکان دوست شدن برایشان فراهم می کند.