تبیین جایگاه اکوسیستم کارآفرینی اجتماعی در ایجاد سازوکار مسئولیت اجتماعی پایدار (با تمرکز بر بخش صنعت)

در فضای کنونی کشور با توجه به مسائل و آسیب های مختلف اقتصادی و اجتماعی در سطح جامعه، به مسئولیت اجتماعی به عنوان یک محرک و عامل موثر در ایجاد ساز و کار مسئولانه توسط بنگاه ها و صنایع کشور در حل نابرابری ها نگاه می شود. در این فضا با توجه به ضرورت پایداری در موضوعات مسئولیت اجتماعی، کارآفرینی اجتماعی با ماهیت متفاوت خود سازوکاری متفاوت در مدیریت آسیب های اجتماعی و کاستن از نابرابری ها اجتماعی است، که هدف اصلی بررسی این پژوهش است. بررسی موجود با استفاده از نظریات و مدل کندی و کوپر در سال ۲۰۱۵ انجام شده است. این مقاله با روش تحقیق، پژوهش بنیادی سعی در تبین جایگاه اکوسیستم کارآفرینی اجتماعی و نقش آن در ایجاد سازکار مسئولیت اجتماعی پایدار با استفاده از نظریات محققین و تجارب نویسندگان این مقاله در این حوزه دارد. نتایج حاکی از آن است که:«اکوسیستم کارآفرینی اجتماعی» نه تنهابه عنوان یک استراتژی توسعه اقتصادی موفق، به ویژه در مناطقی که بحران های اقتصادی را تجربه می کنند، به عنوان یک استراتژی برای رفع نابرابری های اجتماعی عمل می کند. علاوه بر این، چنین اکوسیستم هایی ممکن است به عنوان کاتالیزور و کمک کننده در حل معضلات اجتماعی مخرب عمل کنند و با ساز و کار متفاوت خود در شرایط آنومیک کشور ساز و کاری در جهت مسئولیت اجتماعی پایدار صنایع مختلف به ارمغان می آورد.

Keywords:

کارآفرینی اجتماعی , مسئولیت اجتماعی , آسیب های اجتماعی , مسئولیت اجتماعی پایدار , اکوسیستم کارآفرینی اجتماعی.