مروری بر بررسی ساز و کار تعامل فناوری های نوین و معماری معاصر ایران

معماری امروز می تواند با استفاده از نوآوریهای جدید دوباره زیبایی شناسی و پویایی معماری ایرانی را به دست آورد. در اینمعماری می توان، مشکلات سنتی در ارتباط با حرکت، حالت سکون و نظم را دوباره به چالش کشیده، بازتعریف نموده و توسطنوآوریه ای اخیر تغییر شکل داد. امکانات جدید، استراتژی های معمارانه متعددی را با استفاده از ترکیب فناوری های جدید ورویکردهای پویای معماری کهن پدید می آورند که بر الگوهای متغیر نحوه تعامل انسان با محیط ساخته شده تاثیرگذار است.گونه شناسی معماری ایرانی نشان می دهد که ساختمان های ساخته شده براساس اصول آن، در حال تغییر هستند تا در برابرتغییرات اجتماعی حاصل از فناوری در هر دورهای واکنش نشان دهند. از سوی دیگر، معماری تعاملی به عنوان گرایشی نویندر عصر حاضر، هنوز به هیچ مدل یا چارچوب جامع (نه تکنولوژیک و نه فرهنگی)، که در آن به شکلی موثر عمل کند، دستنیافته است. این پژوهش با هدف مطالعه بر پژوهش هایی در زمینه الگوواره های معماری تعاملی سازوکار تعامل فناوریهاینوین و معماری معاصر ایران انجام پذیرفت.

Keywords:

معماری تعاملی , معاصر ایران , فناوری نوین.