جریان شناسی شعر معاصر (شعر دال) با توجه به آثار ماریا آریانا

یکی از رویکردهای شعر زبان نسبت به کلمات بازیزبانی و ماتریال پنداشتن کلمات است به گونه ای که کلمات ابزارها،مواد و مصالح شاعر به شمار می آمدند. در این رویکرد که راهبر آن در ایران رضا براهنی است، نحوگریزی، معنازدایی،چندصدایی، جابه جاسازی های پرتابی و... از مولفه های شعر زبان به شمار می آید. در این پژوهش ابتدا مولفه های شعر دالاز ژانرهای مکتب اصالت کلمه به راهبری آرش آذرپیک مورد تشریح و تفصیل و تفسیر قرار خواهد گرفت. شعر دال بربنیان نگرگاه آنیمیستی عریانیسم به وجود کلمه شکل گرفته است. لذا کلمه ماتریال یا ابزار نیست بلکه موجودی زندهاست. و مورد بازی زبانی قرار نمی گیرند بلکه تبدیل به کاراکترهایی زنده، کنشگر که گاه از فضای کاراکتر کنشگرفراروی می کنند و در نهایت مبدل به کلمه_کاراکترهایی تحلیلگر می شوند. لذا این نوشتار به تحلیل ژانری شعر دالپرداخته و آثاری از ماریا آریانا بر این مبنا مورد بررسی قرار می گیرد. تا مشخص شود که بازیزبانی رویکردی متفاوت ازکلمه_کاراکتری در شعر دال دارد. زیرا در شعر دال کلمات ماتریال یا ابزار نیستند بلکه موجوداتی وجودمند هستند که درپی شدن هایی تعالی خواهانه متن را به عرصهی زیست خود تبدیل کرده اند.

Keywords:

شعر دال , کلمه_کاراکتر , آنیمیسم زبانی , آرش آذرپیک , جریان شناسی شعر معاصر