ارزیابی کارایی بازی درمانی در بهبود حافظه و کاهش رفتارهای وسواسی در دانش آموزان دختر پایه دهم تجربی

این پژوهش به ارزیابی کارایی بازی درمانی در بهبود حافظه و کاهش رفتارهای وسواسی در دانش آموزان دختر پایه دهم رشته تجربی می پردازد. اختلال وسواس فکری عملی (OCD) یکی از مشکلات شایع روانشناختی است که می تواند تاثیرات منفی بر عملکرد تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان داشته باشد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیرات بازی درمانی به عنوان یک روش مداخله ای بر بهبود حافظه فعال و کاهش رفتارهای وسواسی در این گروه از دانش آموزان است. روش پژوهش به صورت نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر پایه دهم رشته تجربی در یکی از مدارس شهر تهران بود که از بین آنها، ۳۰ دانش آموز با تشخیص اختلال وسواس فکری عملی انتخاب شدند. این دانش آموزان به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ هفته و هر هفته ۲ جلسه، تحت مداخله بازی درمانی قرار گرفتند. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه وسواس فکری عملی و آزمون حافظه فعال بود که قبل و بعد از مداخله تکمیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که بازی درمانی به طور معناداری باعث کاهش رفتارهای وسواسی و بهبود حافظه فعال در گروه آزمایش شد، در حالی که در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات وسواس فکری عملی در گروه آزمایش پس از مداخله به طور قابل توجهی کاهش یافت و نمرات حافظه فعال نیز افزایش پیدا کرد. نتیجه گیری این پژوهش حاکی از آن است که بازی درمانی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای موثر در کاهش علائم وسواس فکری عملی و بهبود عملکرد حافظه فعال در دانش آموزان دختر پایه دهم رشته تجربی مورد استفاده قرار گیرد. این یافته ها بر ضرورت توجه به استفاده از روش های نوین و جذاب در درمان اختلالات روانشناختی دانش آموزان تاکید دارد و پیشنهاد می شود که مشاوران و روانشناسان مدارس از این روش برای بهبود وضعیت روانی و تحصیلی دانش آموزان بهره برداری کنند.

Keywords:

بازی درمانی , بهبود حافظه , رفتارهای وسواسی , دانش آموزان دختر متوسطه