اثرات تشویق و تنبیه در تعلیم و تربیت کودکان

بررسی آثار تشویق و تنبیه یکی از عوامل اساسی در تربیت صحیح فرزندان می باشد؛ چرا که عامل مهم شکل گیری شخصیت افراد و تکامل جامعه، تربیت صحیح است. کودکی مهم ترین دوران شکل گیری شخصیت فرد است.تشویق و تنبیه دو روش تربیتی و از اجزا جدانشدنی فرایند تعلیم و تربیت بوده و استفاده از آن هم در تعلیم و تربیت رسمی و مدرسه و هم در تعلیم و تربیت غیر رسمی و خانواده رایج بوده است. به همین جهت تربیت در دوران کودکی اهمیت ویژه ای دارد. پس اگر والدین و مسولین با آثار تربیتی تشویق و تنبیه آشنا باشند بهتر می توانند از تشویق و تنبیه بجا در تربیت فرزندان بهره ببرند تا فرزندان بتوانند در همه ابعاد زندگی شان اعم از فردی، اجتماعی، دینی و اخلاقی موفق باشند و حتی می توان از بسیاری از انحراف هایی که ایشان را تهدید می کند، جلوگیری کرد و همین تربیت صحیح است که زمینه ساز انتخاب مسیر صحیح در زندگی و رسیدن به سعادتمندی و موفقیت باشد.تشویق و تنبیه در ابعاد مختلف زندگی انسان به ویژه آموزش نقش پر رنگی دارد که در بعد دینی، اسلام و قرآن هم مورد توجه قرار گرفته است. هدف این مطالعه بررسی نقش تشویق و تنبیه در تعلیم و تربیت کودکان است. داده ها با روش کتابخانه ای و سندکاوی گردآوری شده است و یافته ها نشان می دهد که تنبیه، اغلب اوقات نه تنها تاثیری در جنبهی تربیتی ندارد بلکه آثار مخربی هم در پی دارد. تشویق کردن به مراتب تاثیر تربیتی بیشتر و بهتری دارد و مقدم بر تنبیه است و تشویق مناسب و سنجیده باعث عمق بخشیدن به یادگیری شده و چون جنبه ی بازدارندگی دارد، از انجام کارهای ناپسند در نوجوانان می کاهد.

Keywords:

تشویق , تنبیه , تربیت , کودک