افزایش مهارت های اجتماعی کودکان اوتیسمی توسط اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک

اتیسم با آسیب شدید در تعامل اجتماعی و مهارت های ارتباطی و نیز وجود رفتارها ، علایق و فعالیت های کلیشه ای همراه است، اختلال و مشکلاتی در زمینه عواطف ، مهارت های حرکتی دیده می شود. یکی از بهترین روش های برقراری ارتباط با کودک، بازی است. بازی درمانی مبتنی بر ارتباط والد-کودک به دلیل تمرکز بر کودک می تواند روشی مناسب برای برقراری ارتباط کودک در نظر گرفته شود. یکی از روش های محاسبه پایایی، استفاده از فرمول آلفای کرونباخ است. این روش برای محاسبه همگونی درونی ابزار اندازه گیری ازجمله پرسشنامه ها یا آزمون هایی که خصیصه های مختلف را اندازه گیری می کنند به کار می رود. در این گونه ابزار پاسخ هر سوال می تواند مقادیر عددی مختلف را اختیار کند. ازآنجاکه آلفای کرونباخ معمولا شاخص کاملا مناسبی برای سنجش قابلیت اعتماد ابزار اندازه گیری و هماهنگی درونی میان عناصر آن است، بنابراین قابلیت اعتماد پرسشنامه ها معمولا به کمک آلفای کرونباخ ارزیابی می گردد. نتایج ارزیابی نشان دادند که بر اساس آزمون باکس برای متغیر مهارت های اجتماعی معنی دار نیست و شرط همگنی ماتریس های واریانس/کوواریانس به درستی رعایت شده است. همچنین مشخص شده است که حدود ۳۰% از تفاوت نمرات بین مولفه های مهارت های اجتماعی مناسب، عمل تکانشی و حسادت متاثر از اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک است.

Keywords:

افزایش مهارت ها , رابطه اجتماعی کودکان , کودکان اوتیسمی , بازی درمانی , رابطه والد-کودک.