رابطه تاب آوری و خودکارآمدی با بهزیستی روان شناختی زنان مطلقه شهر اصفهان

هدف این پژوهش رابطه تاب آوری و خودکارآمدی با بهزیستی روانشناختی زنان مطلقه شهراصفهان می باشد. هدف تحقیق کاربردی درحوزه تعلیم وتربیت می باشد وازنظرنحوه گردآوری داده ها واطلاعات موردنیاز،طرح تحقیق،توصیفی وازنوع همبستگی است.جامعه آماری عبارت است از کلیه زنان مطلقه شهر اصفهان در سال ۱۳۹۵ که با همکاری های صورت گرفته، تعداد ۱۲۰ نفر از زنان مطلقه به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده ازپرسشنامه جمعیت شناختی که به منظور جمع آوری اطلاعات فردی توسط محقق تهیه شد و همچنین پرسشنامه بهزیستی روانشناختی و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی و پرسشنامه تاب آوری ، داده ها جمع آوری و در نهایت داده ها با نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند و با توجه به نتایج بدست آمده از محاسبات آماری مشخص گردید بهزیستی روانشناختی با تاب آوری و خودکارآمدی رابطه مثبت معناداری دارد و به این معناست که با بالا بودن تاب آوری و خودکار آمدی در بین زنان مطلقه، میزان بهزیستی روانشناختی آنان نیز بالا خواهد بود و با پایین بودن تاب آوری و خودکار آمدی، میزان بهزیستی روانشناختی آنان نیز پایین خواهد بود.

Keywords:

بهزیستی روانشناسی , تاب آوری , خود کارآمدی , طلاق , زنان مطلقه